Wist je dat....?

Wist je dat…?
- Wij gisteren bij de Griek in Turnhout zijn gaan eten?
- Wij nu enkele woorden Grieks kunnen spreken, bijvoorbeeld: “smakelijk!”
- Dit in het Grieks is “kali oreksi”? Spreek dat maar eens hardop uit.
- Wij nu al een 2e ploegnaam hebben voor de estafettemarathon?
- Dit inderdaad “Kali Oreksi” is?
- Wij heel benieuwd zijn hoe de speaker in Rijkevorsel dat gaat uitspreken?
- De Luc leren zetels in zijn auto heeft?
- Den Dirk leren pijpen heeft?
- Alle vrouwen van den DAL een Marlies Dekkers-lingeriesetje op kosten van den DAL mogen gaan kopen?
- Deze belofte door iemand van het bestuur is gemaakt?
- De vrouwen deze belofte niet vergeten zijn?
- Den Theo ne nieuwe fiets heeft gekocht die “Roadrunner” heet?

- Wij een haas hebben gevonden voor de halve marathon van Eindhoven?
- Sandy liever het licht aan heeft als ze een gat moet zoeken?
- Lieve gisteren de hoogste hakken droeg?
- Den Theo niet in Eindhoven kan meedoen omdat hij dan op weekend is met de Worstenmannen?
- De Guy vond dat Sandy er toch niet zo vet uit zag?
- De Guy ook tactvol kan zijn?
- Karin gisteren een kleine griekse vocabulaire in haar sacoche had zitten?
- De Luc vroeger nen echte disc-jockey is geweest?
- De Johan heel erg goed kan swingen?
- Nancy na 20 jaar terug Kriek drinkt?
- Ze dit zelfs heel lékker vindt?
- Lieve haar katertje vanmorgen er al uitgelopen heeft?
- Ik liever wacht tot vanavond om te gaan lopen?
- Ik hoop dat de nevel rond mijn brein dan wat is weggetrokken?

De Mall'se Dames

Het volgende doel is de Estafettemarathon van de Noorderkempen op 12 juli. We gaan met onze club met verschillende ploegen deelnemen, waaronder een echte vrouwenploeg. Women only!

Nu moesten we nog op zoek naar een naam voor ons team. We wilden iets grappig, maar waaruit ook duidelijk bleek dat we een vrouwenploeg waren. Eerst kwamen we met het voorstel "De Schoon Tafel". Bij de editie 2007 van onze eigen jogging had blijkbaar één van de deelnemers gezegd dat we een schoon (compleet vrouwelijke) inschrijvingstafel hadden. Sindsdien is "De Schoon Tafel" een begrip. Volgend voorstel was "De Stilletto's". Hoeft geen uitleg, denk ik. Dan dachten we ook nog aan "Het Feestcomité". Het is bekend dat wij heel graag lopen, maar dat wij ook ALTIJD te vinden zijn voor een alternatieve training, lees: potten en pinten pakken, dansen, ...kortom de bloemekes buiten zetten.

Uiteindelijk kwam Nancy met een - vind ik persoonlijk- echt l-u-m-i-n-e-u-s idee: "De Mall'se Dames". Gewoonweg schitterend gevonden! Die benaming is voor interpretatie vatbaar. Natuurlijk. Maar dat is net het leuke ervan. De ene dame is al wat "mall'ser" dan de andere. Ah ja: er zitten 3 dames van Zoersel bij. Wat dacht je dat ik bedoelde? :-)

Stratenloop Brecht

Sandy komt mij halen op en we rijden samen richting Brecht. Onderweg pikken we nog “ons papa” en Isabelle op. Een heerst een uitgelaten sfeertje, maar ik betrap mezelf erop dat ik toch al een beetje zenuwachtig ben… Parkeerplaatsje gezocht en gevonden – met dank aan onze prima chauffeur!

Greet was zo vriendelijk geweest om voor onze nummers te zorgen, we moesten enkel nog de T-shirts en de zakken (waar onder andere een drinkenbus en lekker cakeje in zat) afhalen. De organisatie was tiptop, dus die klus was snel geklaard.

Sandy en ik liepen de 3.3 km. Aan de start loopt m’n hartslag op tot 127… en we waren nog niet eens vertrokken!

Na het mislukte startschot begonnen we te lopen. Ik voelde me super, mijn benen deden wat ze moesten doen en ik had mijn ademhaling goed onder controle. Ik voelde dat Sandy aanpikte en samen liepen we in een goed tempo. We hadden vooropgesteld tegen 12 km/u te lopen en dankzij onze Garmin konden we dat min of meer volhouden. Na exact 3.14 km bereikten we de aankomst en ik klokte af op een tijd van 15 min 52 sec. .. Een snelheid van 11,9 km/u - ik ben meer dan tevreden!

Het fijne was, dat we in Brecht met een behoorlijk aantal “Dallers” waren. Er werd voor ons gesupporterd en wij hebben op onze beurt onze snelle atleten vooruit geschreeuwd. Het was misschien wel dankzij ons gejoel dat iedereen in een mooie tijd finishte :-D Greet en Francy waren resp. 2e en 3de vrouw en ook de andere lopers behaalden een schitterend resultaat in tijden waarvan ik alleen maar dromen kan!

Het seizoen van de rozen

Soms moeten vrouwen eens flink onder stoom worden gezet. Dan leveren ze de beste prestaties. Kijk maar naar Sandy. Sinds de verheerlijking van haar schrijfkwaliteiten en in mindere mate van haar loopkwaliteiten is zij in de form van haar leven. Nu trainingsbeest en wie weet, ooit is podiumbeest ? Ik sta ter beschikking voor het hazenwerk !

En ja, soms moet de stoom ook eens worden afgelaten. En hoe kan je vrouwen beter soigneren dan met rozen. Ik ken er wel niet veel van maar rode rozen blijken nog altijd het ultieme middel te zijn. Geen verdere details, maar feit is dat een paar DAL dames afgelopen weekend met bangelijk rode rozen naar huis zijn gegaan. Hoe ze dat thuis hebben uitgelegd weet ik niet maar als je deze week een DAL loopster(s) tegenkomt met blauwe plekken, dan weet je ineens hoe de vork aan de steel zit.

Genoeg geluld. Nu de meer serieuze dingen.

Zaterdag was er de Kapellekensloop in Minderhout. Veel volk. Minder volk van DAL. Blijkbaar zijn er veel zich aan ‘t klaarstomen voor de stratenloop in Brecht van vrijdag aanstaande. En natuurlijk heeft het studerend jonge volk momenteel andere katten te geselen… Een tevreden Dirk Vermeiren op de halve marathon in aanloop van Rijkevorsel. Ikzelf hield het bij 10,5km. Nochtans was het prachtig (fris) loopweer. Helaas weinig goesting en nog minder doel, vandaar. De uitslag viel al bij al nog mee: 42:19.

Zondag was een namiddag werken op de atletiekmeeting van onze moederclub AC Herentals. Enerzijds werken maar anderzijds ook genieten van de mooie prestaties die daar te bewonderen waren. Zo werden de 800m als de 3000m gedomineerd door een batterij Zuid-Afrikanen. Ene Elroy Galant klokte 8min15 op de 3000m. Straffe dinges. Clubgenoot Wouter Vermonden startte ook op deze afstand. Ondanks wat gezondheidsprikkels wist hij net geen PR op de tabellen neer te zetten. Olympisch volk was ook te aanschouwen in Herentals : meerkampers Hans Van Alphen en Francois Gourmet kwamen hun conditie aanscherpen op enkele kampnummers in aanloop van hun Peking avontuur.

Eindigen doen we in schoonheid: een tweede plaats was er afgelopen zondag voor Desmond Franssen. Die plaats behaalde hij op de lenteloop in het Leuvense Kessel-Lo in het orïentatielopen. En Renilde Verrijckt werd door de gemeente Zoersel in de bloemetjes gezet met haar Europese titel triatlon lange afstand van 2007. Vraag me niet of het rode rozen waren want ikzelf was er niet bij.

Voilá. Dames, geniet nog van de rozen...

Grote kuis

Gisteren vond ik het hoog tijd om grote kuis te houden op de PC. Wat documentjes verwijderen, een paar nieuwe mapjes maken, hier en daar wat documentjes verplaatsen...

Daarjuist opende ik Sporttracks en bleek de hele geschiedenis van trainingen verdwenen te zijn. Shit! Niet dat dat een ramp is, maar plezant is anders.

Na wat zoekwerk, kwam ik erachter dat ik het logboek gewoon verplaatst had. Gelukkig niet verwijderd. Oef.

Volgende foto uit de oude doos ben ik ook tegengekomen. Hij is genomen op de braderijloop in Westmalle, een aantal jaar geleden. Grappig, vader en dochter die samenlopen en perfect dezelfde houding aannemen op hetzelfde moment. Waarom kan ik niet gezegend zijn met hetzelfde talent? :-)

achter de schermen van onze 10 mijl

Gisteren al eens gekeken of iemand van de lopers een verslagje van zijn wedstrijd geschreven had. Maar blijkbaar zijn ze nog aan't bekomen van hun sportieve prestaties.Dan maar een verslagje van het verloop achter de schermen.Alles verliep heel soepel en vlot als een goed geöliede machine tot het beruchte moment: help! De seingevers zijn niet komen opdagen!!Maar ook dit werd op professionele wijze opgelost door het crisiscomité. Onschuldige vrijwilligers werden ingeschakeld; plannetjes doorgegeven; wie staat waar en tot wanneer en voilà: de start kon worden gegeven. Enkel de 4 en 8 km hadden een iets latere start maar wie daar over zeurt mag volgend jaar seingever zijn.Ikzelf zat achter de inschrijvingstafel en heb me goed geamuseerd. Zo zie je een wedstrijd eens van een andere kant. Vorig jaar zag ik ( en voelde ik) de bezwete maar voldane mensen aan de aankomst. Ter verduidelijking: ik mocht de kaartjes in ontvangst nemen. Nu kreeg ik de lopers voor de wedstrijd te zien: de ene zenuwachtig ( waar moet ik inschrijven?) de andere onzeker over hun deelname, ( hoe vlug wordt er gelopen?) de volgende heel zelfzeker ( ik zal hier eens iets laten zien). Alle uitrustingen passeren van mooie pakjes tot versleten joggings en marcellekes. :)Iedereen werd zo vlug mogelijk ingeschreven en wegwijs gemaakt door onze damestafel. Zo konden onze lopers beginnen met het opspelden van hun nummer. De meeste konden dit alleen maar sommigen hadden toch liever wat hulp en vroegen een helpende hand aan onze dame Nancy. Een extra service voor volgend jaar?Nadien konden we nog even gaan supporteren voor al diegene die we ingeschreven hadden voor de 10 mijl. Lieve en Nancy werden gepromoveerd naar het ontvangstcomité en mochten de prijzen in natura uitdelen. Dit bracht sommigen op verkeerde ideeën maar die werden beleefd ingelicht.Samengevat:ik heb me kostelijk geamuseerd; iedereen is goed vertrokken en aangekomen; niemand is verkeerd gelopen dankzij onze seingevers; er werden vele en goede sportieve prestatie geleverd. Een pluim voor de organisatoren!!!!

Blinkend ding

Tja, dat hebt ge als ge de snelste zijt van de bende… Wouter won afgelopen weekend met voorsprong de 4,2km van onze eigenste organisatie "Parel de Kempen" in een tijd van 14min11sec. Op de foto Wouter in bedwang gehouden door de 2 opperheren van de gemeente Malle : burgemeester Harry Hendrickx en schepen van sport Wim Jordens. 2e dame op de 4,2km werd Evelyn met een tijd van 16min58sec. Op een mooie 11 en 12 plaats eindigden Lanse en Dieter.Op de 8,1km stond Lander net niet op het podium. Hij werd 4e in een tijd van 30min17sec en kon Desmond nog afhouden die uiteindelijk 6e werd.Op de 10miles wist Juan zijn tijd alweer scherper te zetten. Hij eindigde 6e in een tijd van 59min39sec. Ook een top-10 plaats was er voor Dirk met een tijd van 1uur02min17sec. Nog een podiumplaats was er voor Greet die als 2e dame de aankomstlijn overschreed in een tijd van 1uur7min19sec. De volledige uitslag volgt nog met alle deelnemers van DAL.

Ook Renilde Verrijckt kreeg een blinkend ding uitgereikt. Geen beker, maar wel een cheque. Ook niet voor haar sportieve prestaties, wel voor Kom op tegen Kanker. De Brouwerij van de Trappisten had zich gecommiteerd om voor elke deelnemer aan één onze de joggings 1 euro te schenken voor het goede doel. Het goede doel dat de club uitkoos was het project van Renilde. Zij tracht zoveel mogelijk geld in te zamelen voor "Kom op tegen kanker" door deel te nemen aan de triatlon lange afstand einde van de maand in Brasschaat. De helft van het ingezamelde bedrag wordt overgemaakt aan het wetenschappelijk onderzoek van borstkanker. De andere helft wordt overgemaakt aan het kinderkankerfonds. Voor meer info zie : http://www.renildeverryckt.be/

Aan sportievelingen proficiat en bedankt voor uw deelname. Maar vooral dank aan alle helpers voor en achter de schermen. Voor, tijdens en na de 26e "Parel der Kempen".

De maandag na de zondag van de 20 km van Brussel

Tja lieve mensen, we hadden zo graag onder die 2 uur gebleven, maar, zoals reeds duidelijk was uit het verslag van Sandy, is ons dat niet gelukt. Ik was zo blij op voorhand dat het niet warm zou zijn, en we waren daar in Brussel en het was hoogzomer!!! Potverdekke dat hadden we niet besteld en hadden ze niet beloofd. Maar moedig als we zijn, we hebben ons best gedaan en we hebben verdorie wel 20 km gelopen in de hitte, tussen de drukte, klimmen, dalen, voorbijsteken,... onderweg voelde ik me, ondanks dat deze loop veel zwaarder is dan in Antwerpen, toch veel beter, mijn hartslag was gemiddeld 10 slagen lager. Ik kon die laatste 2 km de berg nog goed oplopen, ik voelde me niet kapot toen ik aankwam, uiteraard geen euforie over de tijd, maar ik heb er al bij al van genoten. Na afgifte van de chip was ik blij Sandy te zien, beetje ontgoocheling in onze ogen over die paar minuten, en toen vonden we Theo, zittend, wat bekomend in het gras omdat hij zich een beetje onwel voelde, maar de papa van Sandy, die lieve man, kwam hem een mars en een flesje water brengen en hij werd al snel weer beter. Inderdaad, de oudste man heeft het het beste gedaan! Petje af hoor! Maar ach, we hebben het allemaal toch maar weer gedaan en we mogen best trots zijn op onszelf. Het is inderdaad zoals reeds gezegd, laat ons 20 km lopen zonder die massa, vlak, en zonder hitte, onze tijd zou heel wat beter zijn! (denk ik ;-) )
Vandaag, maandag, voelde ik me trouwens heel goed, nauwelijks stijf. Toch een teken dat we die afstand goed aankunnen, niet? Ik blijf positief!!!

20 km Brussel

Huracan zijn timing trekt op niks. Zeg dat ik het gezegd heb. Toen we naar Brussel reden, viel de regen met bakken uit de hemel. Maar in Brussel zelf scheen de koperen ploert ongenadig, en was het 25 °. OK OK, zwak excuus, maar toch.

Het is dus niet gelukt om onder de 2 uur te eindigen. Bij mij werd het 2u03, bij Lieve 2u02, bij Theo 1u55 en onze papa 1u50. Hoe jonger, hoe trager. Hoe ouder, hoe sneller. Dat geeft de burger moed, nietwaar? Proficiat aan de snelle lopers in elk geval!

We vertrokken goed op tijd, omdat Theo zijn startnummer nog moest afhalen. De GPS heeft ons feilloos door de kleine straatjes van Brussel gestuurd. Zelfs onze auto vond een parkeerplaats.
Rond 14.30 u stonden we in ons startvak zenuwachtig te wezen. Zowel Lieve als ik waren aan de stille kant. Er werd weinig gezegd, bang van hetgeen dat nog moest komen, denk ik. Of laat ons zeggen dat we ons aan het concentreren waren :-)

Na de Bolero klonk het kanonschot en moesten we nog een 10-tal minuten aanschuiven voor we de matten overgingen. Zoals gewoonlijk was het weer drummen tot en met. We waren nog niet aan de eerste matten of we staken al wandelaars voorbij. Echte wandelaars, bedoel ik dan. Daar krijg ik grijs haar van! Waarom starten die mensen niet op de laatste rij?

De eerste km's gingen vrij goed en snel. Zelfs de tunnels vielen redelijk goed mee. Alleen vind ik het toch behoorlijk irriterend om zo vaak te moeten inhouden, voorbijsteken, terug optrekken, slalommen, stoep of, stoep af... Maar ja, als je daar niet tegen kunt, moet je in Brussel wegblijven. Een gelijkmatig tempo lopen is echter wel moeilijk op die manier.

Buiten de eerste drankenpost op km 3, heb ik elke drankenpost een flesje water gedronken, en er eentje over mijn hoofd, rug en armen uitgekapt. Jongens, wat was het warm! Zelfs het blikje Isostar en de flesjes drank in mijn drankgordel heb ik soldaat gemaakt. Ik denk niet dat ik ooit zoveel gedronken heb tijdens een wedstrijd.

Op km 10 kwamen we door op 1 u. Toen begon de twijfel zich in mijn hoofd te nestelen. Nog 10 km te gaan waarvan 2 serieus klimmen...zou dat wel lukken? Maar vol goede moed liepen we verder. Op km 13 was de lange afdaling, waar we onze beentjes goed hebben uitgezwaaid. "Grote stappen nemen", hoorde ik Hubert zeggen. Op km 15 zag ik dat het ons niet zou lukken om binnen de 2 uur binnen te komen. Ook Lieve had het al gezien. Vanaf dan kreeg ik het zwaarder en weigerden de benen af en toe dienst. Zelfs een gelleke bracht geen verbetering. Moet je niet vragen wat een invloed het koppeke kan hebben!
Dan kwam die verdomde Tervurenlaan er aan. Mijn benen voelden leeg aan en ik moest efkes wandelen. Ik gebaarde naar Lieve om door te lopen. Toch maar proberen om het verstand op nul te zetten en door te gaan. Na zo'n klim voelt de laatste km eigenlijk gemakkelijk aan, omdat je weer gewoon vlak mag lopen. Dit jaar was de aankomst beter georganiseerd en konden we over de laatste matten lopen, zodat je een correcte netto tijd had. 2u en 3 minuten werd het. Opdracht niet volbracht. Niks roes, niks glimlach, niks tevreden. Het is niet anders.

Ondanks dat ik me op mijn schouders en rond de hartslagmeterband had afgeplakt, sta ik vol met doorschuurwondjes. Waarschijnlijk van het vele water dat ik over mij heb gegoten. Zelfs toen we naar huis reden waren mijn kleren nog kletsnat.
En ik kan de bewijzen laten zien dat die koperen ploert de hele tijd heeft geschenen, want ik ben zelfs verbrand op mijn schouders! Ook mijn tenen staan vol blaren. Ik vrees zelfs dat enkele nagels gaan loslaten.
Oh wat is het leuk om een loper te zijn :-)

Ik denk dat ik in het najaar eens ergens een vlakke halve marathon ga lopen. Eens zien of een vlak parcours een gunstige invloed heeft op mijn tijd.

Vuurwerk in Hoogstraten

Mooi weer daar in Hoogstraten. En nog meer mooi volk. Al snel werd duidelijk dat een paar kleppers van de club hun kat hadden gestuurd voor de 10km wedstrijd en zo moest het jeugdig talent van de club de eer hoog houden. En dat hebben ze met klasse volbracht. Niettegenstaande junior en scholier wisten Wouter en Juan zich beiden in de top-20 te nestelen. Dat ze aan mekaar gewaagd zijn werd duidelijk na een paar keer "haasje-over" tijdens de wedstrijd. Beiden wisten onder de 35 minuten te duiken en uiteindelijk trok Wouter het laken naar zich toe door juist voor Juan te eindigen.
Ook Greet heeft de puntjes op de ï gezet. Na haar off-day op de 10K in Gent wist ze in eigen streek ruim onder de 40 minuten te lopen en zo als 4e dame/2e seniore over de aankomstlijn te komen. Ikzelf heb zoals in Antwerpen samen met Greet gelopen. Maar eerlijk gezegd, 10 km is mijn ding niet. Het mag voor mij een ietsje meer zijn. Maar in Hoogstraten moést het : al vrij snel na de start kreeg ik het gezelschap van Patrick. Kersvers lid van de club en na een paar weken trainingswerk voor mij een te duchten klant. In Antwerpen nog vrolijk achter mij gelaten, maar hier zou dat anders worden. Helaas kwam Patrick na km 5 ten val in het tumult aan de waterbevoorading. Gelukkig bleef het bij enkele schaafwonden en kon Patrick verder lopen. Echter was er een flinke bres ontstaan en Patrick kon niet meer terug tot bij mij en Greet geraken. Toch wist hij in een tijd van goed 40 minuten te finishen. Krijgt zeker nog een vervolg.
Nog meer tevreden en lachende gezichten aan de aankomst van Liliane, Eerd en Stefaan. En hopelijk heb ik er geen vergeten.
Lance -en zoon van- liep de 5 km in een stevige 21 minuten en seconden. De tijd dat papa zoonlief kan volgen tijdens het lopen is dan ook definitief verleden tijd ?
Hier de volledige uitslag van de 10 km wedstrijd. Zij die inschreven voor de joggings 5 en 10 km werden niet opgenomen in de uitslag.
De stratenloop in Hoogstraten is een klassieker in de Kempen. Ondanks de grote drukte op de Vrijheid waren de aanmoedigingen en het enthousiasme van het publiek aan de magere kant.
Het vuurwerk hebben we niet meer gezien. Dat hoefde ook niet. Enkele uren eerder hadden wij óns vuurwerk al afgestoken daar in Hoogstraten.
Nu is het aan de Brussel-mannen en -vrouwen om aanstaande zondag het vuurwerk af te steken. Of blijft het bij de knallers ?