ANTWERP marathon & 10 Miles

Hopelijk niemand vergeten...

Provinciale kampioenschappen

Zilveren Jasmine in Zwijndrecht. Op de eerste dag van de provinciale kampioenschappen van organisator ZWAT behaalde Jasmine Cavents zilver op de 3000 meter in een ronde tijd van 12 min bij de juniores dames. Na het zilver dat zij behaalde op de 1500 meter indoor BVV is dit de tweede zilveren medaille die zij dit jaar in de wacht sleept.

Scherpe tijden op de 5000 meter in Lier. Op zondag liepen junior Lander Sels en senior Wouter Vermonden samen de 5000 meter in het Netestadion (organisator LIER). Het was uitkijken naar Lander die zijn eerste 5000 meter liep. Als enige eerstejaars moest hij opboksen tegen top-10 tegenstanders van het BK-veldlopen, outstanding concurrentie dus. Toch een geslaagd kampioenschap voor Lander : een vierde plaats bij de juniores in een voortreffelijke tijd van 16:49. Wouter was gekomen om zijn PR aan te scherpen. En dat deed hij ook. Met op slag 15 seconden bracht hij zijn besttijd op 16:09 en eindigde hiermee als 7e in zijn categorie.

Mooie prestaties, proficiat.

Lopen tussen de paaseieren

Nijlen AC organiseerde hun jaarlijkse Paascross op paaszaterdag in Nijlen. Deze cross is zowat de enige veldloop in onze streek die na het winterseizoen wordt gelopen. Enkele clubleden tekenden present : Nick Goris liep bij de pupillen naar plaats 19 en Gerd Van Loon kwam mooi als 10e over de meet bij de masters dames.

In Zandhoven was er zaterdag de Kastelenloop van de lokale club APSO. Niettegenstaande 2 fikse buien in de namiddag en 15 minuten vertraging voor de start, bleef het tijdens de wedstrijd droog. Meer dan 250 deelnemers voor de 10km waarvan een mooie groep van AC DAL :
69 Wuyts Guy - 42'10 - M
150 Vermonden Annelies - 49'44 - D
155 Breugelmans Louis - 50'14 - M
160 Vercauteren Dirk - 50'41 - M
164 Vermeiren Chris - 50'49 - D
190 Janssens Luk - 53'41 - M
191 Van Der Schoot Nancy - 53'44 - D
193 Breugelmans Sandy - 53'51 - D
194 De Roover Marjo - 53'52 - D
228 Vandemeulen Niki - 1'00"40 - D
230 Mertens May - 1'01"49 - D

In Niel liep Kurt Meylemans de Dijkrun. Hij eindigde als 31e (76 deelnemers) op de 4,5 km.

Winston Franssen liep een 8e plaats (41 deelnemers) in een oriëntatiewedstrijd over 8790m in Leopoldsburg.

Nog geen weekendje Ardennen, maar wel een dagje Nederlandse Kust (we komen in de buurt, figuurlijk dan wel te verstaan)

Afgelopen zondag was het D-day voor Sandy: de afsluitende loop van het A-Teamproject van Runners'World.

Met ons vijven (Sandy, Tracy, Isabelle, Dirk en ikzelf) vertrokken we voor dag en dauw naar het Nederlandse Zandvoort. Vóór dag en dauw is eigenlijk nog zachtjes uitgedrukt, want om 07.00 uur (zomertijd!!) kwam Dirk al aanbellen met een volle wagen vrouwelijk geweld, sorry, vrouwelijk schoon (al kunnen sommigen onder de aanwezige dames soms ook iets of wat gewelddadig uit de hoek komen).

De weg naar Zandvoort verliep vlot, en zonder enig probleem passeerden we Breda, Utrecht, Amsterdam (met de af en aan vliegende vliegtuigen op Schiphol) om na twee uurtjes rijden, en evenveel uurtjes hartelijk lachen, onze bestemming "Sun Parks" in Zandvoort te bereiken.

Sandy sprak onmiddellijk haar internationale contacten aan teneinde uit te vissen welke bungalow zij voor ons hadden gereserveerd. Een prachtexemplaar zo bleek: ruime woonkamer met open keuken, ruime slaapkamer beneden, badkamer met regendouche, en boven nog 2 slaapkamers waarvan 1 voorzien van een sauna. Wanneer sommigen de gemeenschappelijke douches in Sint-Job de dag voordien al als super bestempelden, was dit het neusje van de zalm.

Nadat we samen gezellig ontbeten hadden (Isabelle had een voorraad eten bij voor een midweek Sun Parks) trokken wij op parcoursverkenning. In de bungalow hadden wij al een plannetje gekregen van het parcours en de dames waren vooral nieuwsgierig naar de "Tarzanbocht". De naam alleen al deed hen trillen.

Eerst trokken we richting strand om aldaar de te belopen strandstrook te verkennen, de windrichting te bepalen, ...... . Sommigen in de club lopen 'op gevoel', wij daarentegen zien dat we tot in de details voorbereid zijn.
Er bleek een stevige wind te staan, welke wij in de namiddag pal op kop zouden hebben en het was springtij (qua veiligheidsgevoel baarde dit laatste ons niet echt zorgen omdat Baywatch Sandy al voor hetere vuren, of beter diepere wateren, had gestaan in Nederland; niet veel later zou zelfs blijken dat ze de reddingsexploten van Sandy daar nog lang niet vergeten waren).

Al wandelend langs de dijk ("de boulevard" in Nederland) kwamen we eerst langs "The spot" (ja, ze bestaat wel degelijk!!) en vervolgens bij "Sandy's Hill" (een eerbetoon aan de reddingsactie van Sandy bij de Nederlandse tsunami van verleden jaar). Bij Sandy's Hill dacht ik direct aan twee stevige hellingen, doch het bleek een groot stuk strand met mul zand. Het was nog geen middag en toch hadden we al heel wat geleerd: "The spot bestaat echt, ligt op 2 uur rijden van het gevoelig plekje, en vlakbij Sandy's Hill".

Terug aangekomen in onze bungalow maakten we kennis met de andere A-teamleden en hun familie's: supersympathieke mensen allemaal.

Onder begeleiding van de mensen van Runners'World wandelden wij in stoet naar het mooie racecircuit van Zandvoort en werden wij door hen, als echte VIP's naar de boxen boven de pits gepilotteerd. Vanop het balkon hadden wij een prachtig zicht over het circuit en zo konden we ook hier al de nodige inschattingen maken. De bochten bleken vergelijkbaar met deze in het baanwielrennen: hoge buitenkant - lage binnenkant en vrij steil. Voor het overige was het circuit ook vrij heuvelachtig. Er was een massa volk, echt waar.
Via de autoboxen in de pits werden wij in één van de eerste startvakken geplaatst; de laatste afspraken werden gemaakt (we zouden proberen allemaal samen te blijven); het aftellen kon beginnen.

De 12 km-loop zelf was fantastisch, mede dank zij de afwisseling in het parcours: 4 km over het racecircuit (een unieke ervaring), daarna 3 km strand (vrij zwaar, maar ik had mijn ervaring uit Mol als surplus), langs de boulevard, om dan steil naar beneden het dorp in te duiken (met rijen enthousiaste toeschouwers) op weg naar de finish op het circuit.

Het was echt samen uit, samen thuis want we zijn allemaal samen gefinished in een niet onbehoorlijke tijd van 1.07 u (in het laatste stuk haalden wij nog vlot meer dan 13,5 km/u). En voor het eerst sinds heeeeeeeel lang gelopen met een goed gevoel, ook na de finish.
De fotograag van Runners'World bleef ons maar fotograferen in onze MMZ-shirtjes, en vroeg ons zelfs om te poseren. Later bleek dat hij dacht dat wij samen het A-team waren.
Ook na de aankomst werden wij warm (letterlijk en figuurlijk) verwelkomd in de boxen boven de pits en daarna vergast op een heerlijk warme regendouche in de bungalow.

Sandy kan in ieder geval fier zijn op het resultaat: eerste vrouw van het A-team en zelfs een bronzen plak in het algemeen A-teamklassement.

Het was een lange maar onvergetelijke dag, een unieke ervaring, en wederom een fijne uitstap onder vrienden. Het is een cliché, maar de afwezigen hadden weer ongelijk.