Zoals iedereen nu ongeveer wel weet, heb ik een boontje voor beginnende lopers. Mijn doel is steeds geweest om “ mijn” lopers het plezier van het lopen bij te brengen. Of ik daarin gelukt ben, zal de tijd uitwijzen.
Eén facet van het lopen was echter nog niet aan bod gekomen: het plezier van een echte wedstrijd. Hoe ik dat moest overbrengen, wist ik niet goed want diegene die mij kennen, weten dat ik niet graag wedstrijden loop.
Na wat reclame waren er 7 dappere dames die de uitdaging aangingen. Ja, de heren laten het serieus afweten! Waar is de tijd dat de heren niets uit de weg gingen om de dames te imponeren? De tijden veranderen.
We hebben samen ingeschreven, samen de omloop bekeken, samen opgewarmd en jawel…samen naar het toilet :-)
Tijdens de opwarming werd er al volop getetterd en gelachen zoals echte loopsters. Om maar weer te geven dat de sfeer erin zat: er werden zelfs jeugdherinneringen opgehaald over stoeien in het park.
Even verbleekten de dames wel toen ze de start van de 500m zagen: wat een snelheid van die mannen! Hen vlug gerustgesteld: zo moeten jullie niet starten: rustig is ook goed.
Bij de start was ik bijna zo zenuwachtig als voor een eigen wedstrijd. Ze zouden toch niet te snel starten zeker; hopelijk geraakt iedereen er, zonder erbij neer te vallen; hopelijk vallen ze me achteraf niet aan met: wat doe je ons aan, dat doe ik nooit meer!
Maar neen. Ze hebben het met bravoure gehaald. En je moet hen in de uitslag niet in de achterste regionen gaan zoeken ! Ik was al net zo fier als zijzelf. En zoals echte wedstrijdatleten werd achteraf de hele wedstrijd nog eens overlopen: daar was het zeer warm, daar zag ik het niet meer zitten, amai ik was blij dat ik die aankomstboog zag staan! Onze tijd is…We waren niet laatst! Leuk om te horen.
Dit is de laatste maal dat ik het woord start to runners in de mond neem. Het zijn nu echte lopers, geen starters meer!
Proficiat dames! Dat hebben jullie goed gedaan
maandag 25 mei 2009
dinsdag 19 mei 2009
maandag 11 mei 2009
23e keer Scherpenheuvel
Leo Van Ginckel heeft afgelopen zaterdag voor de 23e keer de bedevaart van Westmalle naar Scherpenheuvel uitgelopen. Het is hem weer gelukt om de ca. 52 km vrij "vlot" uit te lopen. Uiteraard was hij wel helemaal verzuurd maar zonder kwetsuren en zonder te forceren, aldus Leo. Juist voor Zichem hebben de lopers traditiegetrouw de voetgangers ingelopen. Naast Leo waren Luc Mertens, Kris Mintjens en een loper en loopster uit Rijkevorsel van de partij. Nummer 25 komt stillaan in zicht Leo…
Alle foto's Scherpenheuvel
Nog dit weekend was de jeugd aktief in de Beker van Vlaanderen voor cadetten en scholieren. Bij de dames scholieren liep Eveline Bosch de 1500 m. Eveline was niet 100% en liep een matige tijd. Toch kon de damesploeg van ACHL zich probleemloos handhaven in de hoogste afdeling. Zondag was het de beurt aan Lander Sels om de 800 m te lopen voor de herenploeg van AC Herentals. Weeral kon Lander zijn besttijd op de 800 m een ietsje scherper zetten en flink wat punten binnenhalen voor zijn ploeg. Meer, samen met van AC DAL Bart Claessens en William Artois en de andere cadetten en scholieren van ACHL behaalden zij de overwinning in 2e afdeling en promoveren zij naar eerste landelijke afdeling. Iets minder leuk is de blessure die Lander opliep tijdens de opwarming van zijn 800 m. Snel beterschap !
Nog dit weekend was de jeugd aktief in de Beker van Vlaanderen voor cadetten en scholieren. Bij de dames scholieren liep Eveline Bosch de 1500 m. Eveline was niet 100% en liep een matige tijd. Toch kon de damesploeg van ACHL zich probleemloos handhaven in de hoogste afdeling. Zondag was het de beurt aan Lander Sels om de 800 m te lopen voor de herenploeg van AC Herentals. Weeral kon Lander zijn besttijd op de 800 m een ietsje scherper zetten en flink wat punten binnenhalen voor zijn ploeg. Meer, samen met van AC DAL Bart Claessens en William Artois en de andere cadetten en scholieren van ACHL behaalden zij de overwinning in 2e afdeling en promoveren zij naar eerste landelijke afdeling. Iets minder leuk is de blessure die Lander opliep tijdens de opwarming van zijn 800 m. Snel beterschap !
In Dwars door Brugge was Christophe Leroy aan de slag. Hij liep de 14,5 km uit in 0:56:24 en werd daarmee 113.
zondag 10 mei 2009
Krachttraining
Krachttraining. Zo omschreef Hubert een oefening die we vrijdagavond op de piste moesten doen. Het zag er simpel en gemakkelijk uit. Gewoon een hele grote stap nemen en ondertussen met de knie van het andere been bijna de grond raken. Voet bijtrekken en dan een volgende grote stap pakken, zodat de andere knie bijna de grond raakte.
De eerste meters werd er gelachen omdat we de oefening niet gewend waren en het er een beetje idioot uitzag. Dat lachen veranderde na een paar meter al snel in jammeren en zagen en klagen. Viel dat tegen, zeg! Mijn dijspieren voelden aan zoals na de klim op de Tervurenlaan in Brussel. Klaar om te ontploffen.
Maar de echte pijn zou nog komen. De dag erna. En vooral, twéé dagen later.
Gisteren voelde ik het trekken naast mijn hamstrings. Raar, want die spieren had ik tijdens de oefening zelf niet gevoeld. Om één en ander los te maken had ik ons mannen overhaald om een toerke te gaan lopen. Een goei 3 kilometer heb ik gejogd, gewandeld, soms een spurtje getrokken, tikkertje gespeeld. De stijfheid zou wel verdwijnen. Dacht ik.
Verkeerd gedacht! Vandaag is het nog erger dan gisteren. Rechtstaan vanuit zittende positie geeft me een “flash forward” van hoe het zal zijn als ik een oud verrimpeld besje van 80 ben.
Hoewel de spiegel mij altijd van het tegendeel overtuigt, weet ik nu toch zeker dat er tussen het vet van mijn poep ook ergens spieren moeten zitten, want zelfs daar doet het pijn!
“No pain no gain”, zullen we maar denken. Dan heb ik de laatste 2 dagen toch héél wat gewonnen, hoor.
De eerste meters werd er gelachen omdat we de oefening niet gewend waren en het er een beetje idioot uitzag. Dat lachen veranderde na een paar meter al snel in jammeren en zagen en klagen. Viel dat tegen, zeg! Mijn dijspieren voelden aan zoals na de klim op de Tervurenlaan in Brussel. Klaar om te ontploffen.
Maar de echte pijn zou nog komen. De dag erna. En vooral, twéé dagen later.
Gisteren voelde ik het trekken naast mijn hamstrings. Raar, want die spieren had ik tijdens de oefening zelf niet gevoeld. Om één en ander los te maken had ik ons mannen overhaald om een toerke te gaan lopen. Een goei 3 kilometer heb ik gejogd, gewandeld, soms een spurtje getrokken, tikkertje gespeeld. De stijfheid zou wel verdwijnen. Dacht ik.
Verkeerd gedacht! Vandaag is het nog erger dan gisteren. Rechtstaan vanuit zittende positie geeft me een “flash forward” van hoe het zal zijn als ik een oud verrimpeld besje van 80 ben.
Hoewel de spiegel mij altijd van het tegendeel overtuigt, weet ik nu toch zeker dat er tussen het vet van mijn poep ook ergens spieren moeten zitten, want zelfs daar doet het pijn!
“No pain no gain”, zullen we maar denken. Dan heb ik de laatste 2 dagen toch héél wat gewonnen, hoor.
dinsdag 5 mei 2009
Herentals en UK
Resem persoonlijke records sneuvelen in Herentals. Met deelname van nationale en enkele internationale kleppers, was de B-meeting (=subtop atletiekmeeting) in Herentals van afgelopen zondag een ideaal moment voor onze pistiërs om er flink tegenaan te gaan. Een meeting in vrij frisse omstandigheden met soms flink wat wind. Op de 800 meter verbeterde Lander Sels voor de derde maal in 4 weken tijd zijn PR. Na een een drukke en onregelmatige week (met dan ook een beetje twijfel), zette Lander toch 2'08.65 op het scorebord. Cadetten Kristof Verhoeven en Lanse Callebaut stonden tegenover elkaar in de 7e reeks van de 800 meter AC. Aanvankelijk leek Kristof een flink verschil te lopen tov Lanse, maar deze laatste kwam in de laatste rechte lijn nog flink opzetten. Kristof eindigde uiteindelijk in 2'23.26, Lanse in 2'26.19. In de laatste wedstrijd van de dag verbeterde Wouter Vermonden zijn PR op de 3000 meter tot 9'24.62.
Wim gaat internationaal. Maandag stond Wim Van Dyck aan de start van de Hart Leisure Sprint Triathlon in het Engelse Hartley Wintney. Een individuele mini-triathlon tegen de klok met 400 m zwemmen in bad, 20 km tijdrijden en 5 km cross country. Hij zette een tijd neer van 01:02:17 en werd daarmee 17e op 410 deelnemers.
Wim gaat internationaal. Maandag stond Wim Van Dyck aan de start van de Hart Leisure Sprint Triathlon in het Engelse Hartley Wintney. Een individuele mini-triathlon tegen de klok met 400 m zwemmen in bad, 20 km tijdrijden en 5 km cross country. Hij zette een tijd neer van 01:02:17 en werd daarmee 17e op 410 deelnemers.
Abonneren op:
Posts (Atom)
