Prettige feestdagen.
Gelukkig nieuwjaar.
Een gezond en een sportief 2009 !
ps: voor zij die het nog niet weten, onze nieuwe rood-witte outfit is gearriveerd...zaterdag 27 december 2008
Kerstloop in Herenthout
Een koude 2e kerstdag in Herenthout, een schuchtere winterzon maar vooral een ijzige oostenwind. 3 afstanden: de korte afstand, de dames wedstrijd en de heren wedstrijd. Met zijn snel parkoers ligt de corrida in Herenthout goed in de markt bij de wedstrijdlopers, vooral de veldlopers beschouwen deze stratenloop als een tussendoortje. En dus kon Malle niet afwezig blijven bij de collega’s in Herenthout.
Op de 3,2km eindigde Lanse Callebaut als 33e (op 140 deelnemers) in 0:13:30. Mooi zou je denken, Lanse leek echter niet helemaal tevreden met zijn prestatie. Vaste klant in Herenthout, Kurt Meylemans eindigde als 66e in 0:15:40.
De dames liepen hun eigen wedstrijd over 6,5 km. Onze 2 seniores liepen beiden een top-10 klassement. Greet Verstappen, in voorbereiding op de crossen in het voorjaar, eindigde als 8e in 0:26:05. Francy Vanderbiesen bezette de 10e plaats in 0:27:39. Ook 2 dames bij de masters : Gerd Van Loon en May Mertens. Gerd was de snelste in haar categorie met een tijd van 0:33:14. Proficiat ! May liep een tijd van 0:34:37.
Voor de heren was er dit jaar slechts één afstand. Zowel de seniores als de masters liepen samen hun wedstrijd over 9,8 km. Wouter Vermonden kwam als eerste van AC DAL over de eindstreep in een tijd van 0:34:32. Met deze snelle tijd won hij met luttele seconden de weddenschap (of de uitdaging?) die hij met zijn ma had afgesloten : wie van beiden de snelste tijd zou lopen in zijn/haar wedstrijd. Ook (nog) senior, Lieven Van Hofstraeten zette een tijd neer van 0:35:32. Met deze tijd zou hij bij de masters op krak dezelfde plaats geeindigd zijn, nl. de 28e plaats. Een snel tussendoortje -letterlijk en figuurlijk- voor Dirk Vermeiren. Na Lier en een paar lange trainingsdagen liep Dirk 0:37:17. Net niet snel genoeg om op tijd een volgende afspraak te halen… Guy Wuyts, met één been uit de lappenmand gestapt en voorzichtig terug in circuit, liep 0:41:22. Nieuwkomer maar niet onbekend, Johan Proost zette een tijd neer van 0:42:51. Stefan Callebaut, onder de vleugels van club ACHL maar mét rood-wit mmz-shirt haalde de streep in 44 minuten rond.
Ook onze 2 orienteerders blijven doorgaan : in Lichtaart (Witte Bergen) stond Desmond Franssen alweer op het 3e trapje van het podium tussen internationaal gezelschap. Winston Franssen was ook van de partij en eindigde in dezelfde race als 17e.
Tot zover dit sportieve jaar 2008. En nu trainen en plannen maken voor 2009...
Op de 3,2km eindigde Lanse Callebaut als 33e (op 140 deelnemers) in 0:13:30. Mooi zou je denken, Lanse leek echter niet helemaal tevreden met zijn prestatie. Vaste klant in Herenthout, Kurt Meylemans eindigde als 66e in 0:15:40.
De dames liepen hun eigen wedstrijd over 6,5 km. Onze 2 seniores liepen beiden een top-10 klassement. Greet Verstappen, in voorbereiding op de crossen in het voorjaar, eindigde als 8e in 0:26:05. Francy Vanderbiesen bezette de 10e plaats in 0:27:39. Ook 2 dames bij de masters : Gerd Van Loon en May Mertens. Gerd was de snelste in haar categorie met een tijd van 0:33:14. Proficiat ! May liep een tijd van 0:34:37.
Voor de heren was er dit jaar slechts één afstand. Zowel de seniores als de masters liepen samen hun wedstrijd over 9,8 km. Wouter Vermonden kwam als eerste van AC DAL over de eindstreep in een tijd van 0:34:32. Met deze snelle tijd won hij met luttele seconden de weddenschap (of de uitdaging?) die hij met zijn ma had afgesloten : wie van beiden de snelste tijd zou lopen in zijn/haar wedstrijd. Ook (nog) senior, Lieven Van Hofstraeten zette een tijd neer van 0:35:32. Met deze tijd zou hij bij de masters op krak dezelfde plaats geeindigd zijn, nl. de 28e plaats. Een snel tussendoortje -letterlijk en figuurlijk- voor Dirk Vermeiren. Na Lier en een paar lange trainingsdagen liep Dirk 0:37:17. Net niet snel genoeg om op tijd een volgende afspraak te halen… Guy Wuyts, met één been uit de lappenmand gestapt en voorzichtig terug in circuit, liep 0:41:22. Nieuwkomer maar niet onbekend, Johan Proost zette een tijd neer van 0:42:51. Stefan Callebaut, onder de vleugels van club ACHL maar mét rood-wit mmz-shirt haalde de streep in 44 minuten rond.
Ook onze 2 orienteerders blijven doorgaan : in Lichtaart (Witte Bergen) stond Desmond Franssen alweer op het 3e trapje van het podium tussen internationaal gezelschap. Winston Franssen was ook van de partij en eindigde in dezelfde race als 17e.
Tot zover dit sportieve jaar 2008. En nu trainen en plannen maken voor 2009...
maandag 22 december 2008
Podium voor Evelyne Bosch en Lander Sels op de veldcross in Lille
Een stevige delegatie van AC DAL stond zondag aan de start op de veldloop in de Lilse Bergen. En nog meer DALlers waren mee afgezakt om voor onze atleten te supporteren. Met sukses trouwens.
Als gewoonlijk mocht Nick Goris de spits afbijten bij de benjamins. En als gewoonlijk liep Nick ook hier in Lille een behoorlijke cross met een 23e plaats op 49 deelnemers.
Na de middag kwam het trio Lanse Callebaut, Kristof Verhoeven en Lode Sels aan de start bij de kadetten heren. Vaste waarde in het peleton Kristof liep een 25e plaats. Lanse, de laatste crossen dicht in de buurt van Kristof, had een off-day en moest tevreden zijn met een 34e plaats. De blokperiode van de laatste weken hebben duidelijk hun sporen nagelaten. Lode, eerstejaars kadet en zijn eerste veldcross, eindigde als 42e.
Dan was het de beurt aan Eveline Bosch. Een ijzertekort beperkte haar de laatste weken om voluit te gaan. Nieuwe bloedtesten zullen duidelijkheid moeten brengen. Dat het de goede richting uitgaat liet zij allezins zien in de cross bij de kadetten dames. De ganse wedstrijd liep zij mee in de voorste gelederen. In een spannende finale kon ze zelfs nog een tandje bijsteken om uiteindelijk als derde te eindigen.
Lander Sels zorgde voor enige vertraging bij de start van de scholieren heren. Hij had dan wel een VAL-nummer voor seizoen 2008 opgeprikt, maar het éne seizoen (2007-)2008 is niet hetzelfde als dat andere seizoen 2008(-2009). Uiteindelijk mocht hij na tussenkomst van trainer Hubert dan toch van start. Al vanaf het begin klampte Lander aan met de kopgroep, en bleef de ganse race rond de 5de plaats vlot meegaan. In de laatste 500m plaatste Lander een loeier van een versnelling en eindigde met ruime voorsprong op de derde plaats.
Een slechte start voor Juan Verbruggen bij de junoires heren : door een onoplettendheid was hij niet helemaal klaar en moest hij in de aanvangsfase van de cross zich nog ontdoen van zijn kledij. Nietemin kon hij vrij snel doorschuiven naar de voorste gelederen en een gelijkmatige wedstrijd lopen om uiteindelijk 5e en als enige junior van AC Herentals te eindigen. Met een goede start had er voor Juan waarschijnlijk meer in gezeten.
Terug bij de dames was het de beurt aan Francy Vanderbiessen bij de senoires. Het leek een moeizame cross voor haar te worden op een zwaar parkoers met slijkerige zandstroken en enkele pittige heuveltjes. Nietegenstaande eindigde Francy toch 14e en liet zo 4 clubgenotes van ACHL achter zich. In dezelfde cross maar dan bij de masters waren Renilde Verrijckt en Gerd Van Loon aan de slag. Zij finishten dicht bij elkaar, Renilde als 35e en Gerd als 38e .
Afsluiter van de dag bij de senoires heren Wouter Vermonden. Verleden jaar stond hij hier in Lille nog op het podium bij de junoires. Dit jaar een op zijn minst even goede of zelfs een betere Wouter aan de start. Hij liep naar een verdienstelijke 14e plaats in de snelste cross van de dag.
Winston en Desmond Franssen waren ook van de partij, om te supporteren maar ook voor een stevige training in de Lilse bergen. Uitslagen laten trouwens zien dat Desmond op scherp van de snee loopt. Of scherp op kaart. Waarschijnlijk beiden. Feit is dat hij afgelopen woensdag de orientatieloop military in Leopoldsburg heeft gewonnen over 6200m.
Vermeldenswaard is de overwinning bij de dames van Griet Schrijvers in (de hel van) Kasterlee op de winterduathlon. De mama van miniem Yoran Jacobs volbracht de 15 km lopen, de 105 km Moutainbike en afsluitende 30 km lopen in minder dan 10 uur (9u59m6s).
De laatste wedstrijd van het jaar wordt de kerstcorrida (stratenloop) in Herenthout aanstaande vrijdag. Het lijstje deelnemers van zusterafdeling Malle is ondertussen flink aangedikt. Groepsinschrijving of voorinschrijving is echter niet meer mogelijk. Enkel nog daginschrijving ter plaatse.
Als gewoonlijk mocht Nick Goris de spits afbijten bij de benjamins. En als gewoonlijk liep Nick ook hier in Lille een behoorlijke cross met een 23e plaats op 49 deelnemers.
Na de middag kwam het trio Lanse Callebaut, Kristof Verhoeven en Lode Sels aan de start bij de kadetten heren. Vaste waarde in het peleton Kristof liep een 25e plaats. Lanse, de laatste crossen dicht in de buurt van Kristof, had een off-day en moest tevreden zijn met een 34e plaats. De blokperiode van de laatste weken hebben duidelijk hun sporen nagelaten. Lode, eerstejaars kadet en zijn eerste veldcross, eindigde als 42e.
Dan was het de beurt aan Eveline Bosch. Een ijzertekort beperkte haar de laatste weken om voluit te gaan. Nieuwe bloedtesten zullen duidelijkheid moeten brengen. Dat het de goede richting uitgaat liet zij allezins zien in de cross bij de kadetten dames. De ganse wedstrijd liep zij mee in de voorste gelederen. In een spannende finale kon ze zelfs nog een tandje bijsteken om uiteindelijk als derde te eindigen.
Lander Sels zorgde voor enige vertraging bij de start van de scholieren heren. Hij had dan wel een VAL-nummer voor seizoen 2008 opgeprikt, maar het éne seizoen (2007-)2008 is niet hetzelfde als dat andere seizoen 2008(-2009). Uiteindelijk mocht hij na tussenkomst van trainer Hubert dan toch van start. Al vanaf het begin klampte Lander aan met de kopgroep, en bleef de ganse race rond de 5de plaats vlot meegaan. In de laatste 500m plaatste Lander een loeier van een versnelling en eindigde met ruime voorsprong op de derde plaats.Een slechte start voor Juan Verbruggen bij de junoires heren : door een onoplettendheid was hij niet helemaal klaar en moest hij in de aanvangsfase van de cross zich nog ontdoen van zijn kledij. Nietemin kon hij vrij snel doorschuiven naar de voorste gelederen en een gelijkmatige wedstrijd lopen om uiteindelijk 5e en als enige junior van AC Herentals te eindigen. Met een goede start had er voor Juan waarschijnlijk meer in gezeten.
Terug bij de dames was het de beurt aan Francy Vanderbiessen bij de senoires. Het leek een moeizame cross voor haar te worden op een zwaar parkoers met slijkerige zandstroken en enkele pittige heuveltjes. Nietegenstaande eindigde Francy toch 14e en liet zo 4 clubgenotes van ACHL achter zich. In dezelfde cross maar dan bij de masters waren Renilde Verrijckt en Gerd Van Loon aan de slag. Zij finishten dicht bij elkaar, Renilde als 35e en Gerd als 38e .
Afsluiter van de dag bij de senoires heren Wouter Vermonden. Verleden jaar stond hij hier in Lille nog op het podium bij de junoires. Dit jaar een op zijn minst even goede of zelfs een betere Wouter aan de start. Hij liep naar een verdienstelijke 14e plaats in de snelste cross van de dag.
Winston en Desmond Franssen waren ook van de partij, om te supporteren maar ook voor een stevige training in de Lilse bergen. Uitslagen laten trouwens zien dat Desmond op scherp van de snee loopt. Of scherp op kaart. Waarschijnlijk beiden. Feit is dat hij afgelopen woensdag de orientatieloop military in Leopoldsburg heeft gewonnen over 6200m.
Vermeldenswaard is de overwinning bij de dames van Griet Schrijvers in (de hel van) Kasterlee op de winterduathlon. De mama van miniem Yoran Jacobs volbracht de 15 km lopen, de 105 km Moutainbike en afsluitende 30 km lopen in minder dan 10 uur (9u59m6s).
De laatste wedstrijd van het jaar wordt de kerstcorrida (stratenloop) in Herenthout aanstaande vrijdag. Het lijstje deelnemers van zusterafdeling Malle is ondertussen flink aangedikt. Groepsinschrijving of voorinschrijving is echter niet meer mogelijk. Enkel nog daginschrijving ter plaatse.
zondag 14 december 2008
Je wordt ouder, papa.
Als een mens 30 jaar wordt en daar een beetje moeite mee heeft, zijn er de vrienden om hem te troosten, nietwaar? We dachten dat Wim véél troost nodig had, dus zijn we met een hele bende naar Rijkevorsel afgezakt om hem wat op te beuren.
Als cadeau hadden we hem een grote kartonnen doos gegeven vol piepschuim met daarin wat spulletjes verstopt, zoals envelopjes met geld, een toepasselijk t-shirt, een pot gel waarin muntstukken gestopt waren en vooral: mindfood. Spreuken over de vele voordelen van 30 jaar worden. Eéntje vind ik geweldig: “Totdat het langer duurt om uit te rusten dan om moe te raken, ben je nog niet oud”. Een waarheid als een koe. Volgens mij zijn er vandaag toch enkelen wiens hoofdpijn hen vertelt dat ze oud worden. Enfin dat denk ik maar. Ik baseer me op de nachtelijke taferelen die ik gezien heb.
Zo was er Guy die weliswaar terug is in ons koude Belgenlandje na zijn Afrika-reis, maar wiens inwendige temperatuur duidelijk nog niet was afgekoeld. Na een paar Trappisten gaf hij meer en meer uiting aan zijn koortsigheid en zag ik sommige Dallers hun wenkbrauwen optrekken bij het aanschouwen van zijn ….euhm, dansbewegingen. In het bijzonder als er vrouwelijk schoon in de buurt was. Jawadde.
Zo was er Luk die halstarrig en koppig bleef weigeren om een pint te drinken. Karakter, man, karakter! Met het oog op de preselecties van de Miss Dal verkiezing, werd goed in het oog gehouden of Luk als jurylid niet beïnvloed werd. Ik vrees dat er af en toe toch van enige beïnvloeding sprake was. Of toont hij in alle omstandigheden zijn sterk karakter?
Zo was er Lieve die om 12.00 u zelf het feestvarken mocht uithangen wegens een jaartje ouder. Iedereen stond in rij om de blonde schone in prachtige MD-oufit proficiat te wensen, en dat liet ze zich graag welgevallen. Alleen was er één adonis die haar glad over het hoofd zag. Je moet je vrienden dringend wat manieren bijbrengen, Wim! Gelukkig “kwam” Theo later op de avond nog om één en ander goed te maken.
Zo was er Nancy die de opdracht had gekregen om mij in het gareel te houden. Ze is met verve in haar opdracht geslaagd, want regelmatig stelde ze me de vraag of ik haar trainingschema “Kriek – Kriek – platte water – Kriek – Kriek – platte water – Kriek…” opvolgde. Merci, coach! Alle eventuele twijfels over haar flashy groene outfit werden overboord gegooid op het moment dat Guy haar de vraag stelde die elke vrouw zo graag hoort: “Ben jij niet afgevallen?” Punten gescoord, Guy!
Zo waren en Dirk en Inge die samen de bloemekes kwamen buitenzetten. Inge verbaasde zich over het fatsoen van de Dallers. Ik vraag me af met welke verhalen Dirk soms thuiskomt. Ooit anders geweten dan dat de Dallers fatsoenlijke mensen zijn? Nee toch?
Zo was er May die zich met de jeugd wilde meten. “Als die jeugd denkt dat ze kunnen dansen, dan kan ik dat ook!” was haar motto. Armen in de lucht, been vooruit en start. En als een volleerde pogo’ster gooide May zich tussen het jeugdig geweld. Daar kunnen die snotneuzen nog iets van leren!
Zo was er Sonja die de medaille van de avond krijgt. Tot 22.00 u moeten werken, tot 4.00 u fuiven en dansen, dan nog taxi spelen en om 7.00 u terug op het werk verwacht worden. Hoe dapper!
Je ziet het, Wim, wanhoop niet. Zelfs de “oudere garde” weet nog wat plezier maken is. Zoals één van de spreuken gisteren vertelde: “Je wordt niet ouder, enkel beter”. I rest my case.
Als cadeau hadden we hem een grote kartonnen doos gegeven vol piepschuim met daarin wat spulletjes verstopt, zoals envelopjes met geld, een toepasselijk t-shirt, een pot gel waarin muntstukken gestopt waren en vooral: mindfood. Spreuken over de vele voordelen van 30 jaar worden. Eéntje vind ik geweldig: “Totdat het langer duurt om uit te rusten dan om moe te raken, ben je nog niet oud”. Een waarheid als een koe. Volgens mij zijn er vandaag toch enkelen wiens hoofdpijn hen vertelt dat ze oud worden. Enfin dat denk ik maar. Ik baseer me op de nachtelijke taferelen die ik gezien heb.
Zo was er Guy die weliswaar terug is in ons koude Belgenlandje na zijn Afrika-reis, maar wiens inwendige temperatuur duidelijk nog niet was afgekoeld. Na een paar Trappisten gaf hij meer en meer uiting aan zijn koortsigheid en zag ik sommige Dallers hun wenkbrauwen optrekken bij het aanschouwen van zijn ….euhm, dansbewegingen. In het bijzonder als er vrouwelijk schoon in de buurt was. Jawadde.
Zo was er Luk die halstarrig en koppig bleef weigeren om een pint te drinken. Karakter, man, karakter! Met het oog op de preselecties van de Miss Dal verkiezing, werd goed in het oog gehouden of Luk als jurylid niet beïnvloed werd. Ik vrees dat er af en toe toch van enige beïnvloeding sprake was. Of toont hij in alle omstandigheden zijn sterk karakter?
Zo was er Lieve die om 12.00 u zelf het feestvarken mocht uithangen wegens een jaartje ouder. Iedereen stond in rij om de blonde schone in prachtige MD-oufit proficiat te wensen, en dat liet ze zich graag welgevallen. Alleen was er één adonis die haar glad over het hoofd zag. Je moet je vrienden dringend wat manieren bijbrengen, Wim! Gelukkig “kwam” Theo later op de avond nog om één en ander goed te maken.
Zo was er Nancy die de opdracht had gekregen om mij in het gareel te houden. Ze is met verve in haar opdracht geslaagd, want regelmatig stelde ze me de vraag of ik haar trainingschema “Kriek – Kriek – platte water – Kriek – Kriek – platte water – Kriek…” opvolgde. Merci, coach! Alle eventuele twijfels over haar flashy groene outfit werden overboord gegooid op het moment dat Guy haar de vraag stelde die elke vrouw zo graag hoort: “Ben jij niet afgevallen?” Punten gescoord, Guy!
Zo waren en Dirk en Inge die samen de bloemekes kwamen buitenzetten. Inge verbaasde zich over het fatsoen van de Dallers. Ik vraag me af met welke verhalen Dirk soms thuiskomt. Ooit anders geweten dan dat de Dallers fatsoenlijke mensen zijn? Nee toch?
Zo was er May die zich met de jeugd wilde meten. “Als die jeugd denkt dat ze kunnen dansen, dan kan ik dat ook!” was haar motto. Armen in de lucht, been vooruit en start. En als een volleerde pogo’ster gooide May zich tussen het jeugdig geweld. Daar kunnen die snotneuzen nog iets van leren!
Zo was er Sonja die de medaille van de avond krijgt. Tot 22.00 u moeten werken, tot 4.00 u fuiven en dansen, dan nog taxi spelen en om 7.00 u terug op het werk verwacht worden. Hoe dapper!
Je ziet het, Wim, wanhoop niet. Zelfs de “oudere garde” weet nog wat plezier maken is. Zoals één van de spreuken gisteren vertelde: “Je wordt niet ouder, enkel beter”. I rest my case.
woensdag 10 december 2008
Miss-en
Jaja, we zijn terug uit den Afrika. Ik heb helaas niet veel kans gekregen om te kunnen en te mogen lopen. Een té druk reisprogramma. En de eerste week kreeg ik het advies om voor mijn eigen veiligheid niet alleen buiten te komen. Zelfs vanuit België de wijze raad gekregen om “voorzichtig” te zijn. Dus hebben we maar braafjes geluisterd. Enfin, de laatste week lukte het dan toch om een paar keer te gaan joggen. Maar de kers op de taart was wel de laatste dag in Kaapstad. Een laatste loop over het strand alvorens een nachtelijk orgelpunt te zetten achter deze zuiderse vakantie. Voor alle zekerheid had ik wat geld meegenomen, voor het geval dat… Zoals een paar dagen eerder in George toen ik de weg naar het hotel niet meer kon vinden en uiteindelijk een taxi moest nemen om terug in het hotel te geraken.
Ik vertrek aan ons hotel nabij Waterfront, de hipste plaats in Kaapstad en in Zuid-Afrika : zowat een mix van het Antwerps eilandje, Antwerpen-Zuid en Wijnegem shopping. Het is hier flink oppassen geblazen bij 't oversteken van de straten, Zuid-Afrikaners rijden links. En zijn de voetgangers wel de zwakste weggebruikers ? Bij het verlaten van de Waterfront area loop ik naast het nieuwe voetbalstadion in aanbouw voor de wereldbeker van 2010. Al gauw heb ik de zee in het vizier. Een woelige zee. Een prachtige zee. Witte zandstroken afgewisseld met rotsstranden. In de verte het Robbeneiland. Landinwaarts de beruchte Tafelberg met zijn twaalf apostelen gehuld onder een laken van dikke mist. Naar Belgische normen, heel weinig volk op het strand. Hoofdzakelijk zwarten : kinderen voor schoolse activiteiten, arbeiders die herstellingen uitvoeren of een dutje doen. Mijn gedachten glijden over de voorbije 16 dagen, naar de toekomst in het hoge noorden, wat die laatste avond in Kaapstad brengen zal. Een obstakel, een prachtige blonde verschijning in het middelpunt van een foto-shoot. Met een grote wooow loop ik rond de drukke bedoeling. De vettraining heeft voorrang(…) ! Verderop kom ik nog 2 keer een gelijkaardig schouwspel tegen. Is dit strand nu zo speciaal of het moet de heilige plaats zijn voor Zuid-Afrikaanse schoonheden ? Ik mag alle drie de godinnen nog eens bewonderen, want ik moet langs hetzelfde traject terug naar het hotel. Al snel daarna krijg ik in het hotel toelichting van wat ik op het strand ben tegengekomen. “Ah natuurlijk, ’t is hier volgende week Miss World verkiezing.” Ja wadde, voor die ene keer dat ik is tussen de missen loop en mijn loopsloefkes hebben voorrang… Had ik dat geweten. Dus als je een foto tegenkomt van een of andere miss met een uitgeputte jogger op de achtergrond, well, that’s me.
Sinds vrijdag staan we weer met beide voeten in belgenland. Met een beetje minder miss’ en een beetje meer mall's loop ik terug tussen de Mall'se miss-en. Geen zoet witte stranden maar koele rode tartan. Niks kolkende, opzwepende golven maar koude verlaten akkers. Geen zwoele zuiderse zeebries maar een bijtende noorderwind. Schaars geklede beauties versus flink ingeduffelde dames in "strakke" pakjes. Geen bezwete lijven maar uitgeregende en besneeuwde schimmen.
The dream is over ! Alhoewel. Voor aanstaande zaterdag, de Miss World verkiezing, duim ik alvast voor de blonde met de lange benen en de zwartharige met exotisch kleurtje, die van 't strand van Cape Town...
Ik vertrek aan ons hotel nabij Waterfront, de hipste plaats in Kaapstad en in Zuid-Afrika : zowat een mix van het Antwerps eilandje, Antwerpen-Zuid en Wijnegem shopping. Het is hier flink oppassen geblazen bij 't oversteken van de straten, Zuid-Afrikaners rijden links. En zijn de voetgangers wel de zwakste weggebruikers ? Bij het verlaten van de Waterfront area loop ik naast het nieuwe voetbalstadion in aanbouw voor de wereldbeker van 2010. Al gauw heb ik de zee in het vizier. Een woelige zee. Een prachtige zee. Witte zandstroken afgewisseld met rotsstranden. In de verte het Robbeneiland. Landinwaarts de beruchte Tafelberg met zijn twaalf apostelen gehuld onder een laken van dikke mist. Naar Belgische normen, heel weinig volk op het strand. Hoofdzakelijk zwarten : kinderen voor schoolse activiteiten, arbeiders die herstellingen uitvoeren of een dutje doen. Mijn gedachten glijden over de voorbije 16 dagen, naar de toekomst in het hoge noorden, wat die laatste avond in Kaapstad brengen zal. Een obstakel, een prachtige blonde verschijning in het middelpunt van een foto-shoot. Met een grote wooow loop ik rond de drukke bedoeling. De vettraining heeft voorrang(…) ! Verderop kom ik nog 2 keer een gelijkaardig schouwspel tegen. Is dit strand nu zo speciaal of het moet de heilige plaats zijn voor Zuid-Afrikaanse schoonheden ? Ik mag alle drie de godinnen nog eens bewonderen, want ik moet langs hetzelfde traject terug naar het hotel. Al snel daarna krijg ik in het hotel toelichting van wat ik op het strand ben tegengekomen. “Ah natuurlijk, ’t is hier volgende week Miss World verkiezing.” Ja wadde, voor die ene keer dat ik is tussen de missen loop en mijn loopsloefkes hebben voorrang… Had ik dat geweten. Dus als je een foto tegenkomt van een of andere miss met een uitgeputte jogger op de achtergrond, well, that’s me.
Sinds vrijdag staan we weer met beide voeten in belgenland. Met een beetje minder miss’ en een beetje meer mall's loop ik terug tussen de Mall'se miss-en. Geen zoet witte stranden maar koele rode tartan. Niks kolkende, opzwepende golven maar koude verlaten akkers. Geen zwoele zuiderse zeebries maar een bijtende noorderwind. Schaars geklede beauties versus flink ingeduffelde dames in "strakke" pakjes. Geen bezwete lijven maar uitgeregende en besneeuwde schimmen.
The dream is over ! Alhoewel. Voor aanstaande zaterdag, de Miss World verkiezing, duim ik alvast voor de blonde met de lange benen en de zwartharige met exotisch kleurtje, die van 't strand van Cape Town...
maandag 1 december 2008
Studio Brussel - Run for Life
In vijf steden in de vijf Vlaamse provincies (Leuven, Antwerpen, Oostende, Aalst en Hasselt) organiseert MFL een Run for Lifeaflossingsmarathon. Het is de bedoeling dat zo veel mogelijk mensen een gesponsord spurtje (of drafje) afleggen op een loopband in een speciale Run for Life-loopcontainer.
Leuven, Antwerpen, Oostende, Aalst en Hasselt krijgen elk 24 uur de tijd om al lopend zo veel mogelijk kilometers te vreten. Per kilometer gaat er 10 euro naar de actie. Elke stad krijgt ook een StuBru-coach cadeau. Hij/zij zal de lopers mentaal coachen en ook zelf elk uur één kilometer lopen: 24 kilometer op 24 uur dus. Vanuit het glazen huis in Gent wordt regelmatig in beeld en geluid overgeschakeld naar de satellietsteden. Het startschot wordt op vrijdag 19 december om 10.30 u. gegeven in Leuven. Op 20 december om 10.30 u. geeft Leuven de fakkel door aan Antwerpen, en zo verder.
Op woensdag 24 december krijgt elk van de steden een loopband voor het glazen huis in Gent. Dan kunnen delegaties uit de vijf steden/provincies het tegen elkaar opnemen. Welke stad/provincie loopt het hardst en het meest, en vooral: hoeveel kilometer wordt in totaal afgelegd? Dit zijn de coaches per stad:
19 december: Leuven met coach Stijn Van de Voorde
20 december: Antwerpen met Christophe Lambrecht
21 december: Oostende met Sam De Bruyn
22 december: Aalst met Otto Jan Ham
23 december: Hasselt met Ilse Liebens
Wil je meedoen aan Run For Life in jouw stad? Laat het ons weten!
Met het oog op de komende Kerstdagen lijkt mij dit een leuke alternatieve training en een gezellige uitstap. Zijn er liefhebbers?
Leuven, Antwerpen, Oostende, Aalst en Hasselt krijgen elk 24 uur de tijd om al lopend zo veel mogelijk kilometers te vreten. Per kilometer gaat er 10 euro naar de actie. Elke stad krijgt ook een StuBru-coach cadeau. Hij/zij zal de lopers mentaal coachen en ook zelf elk uur één kilometer lopen: 24 kilometer op 24 uur dus. Vanuit het glazen huis in Gent wordt regelmatig in beeld en geluid overgeschakeld naar de satellietsteden. Het startschot wordt op vrijdag 19 december om 10.30 u. gegeven in Leuven. Op 20 december om 10.30 u. geeft Leuven de fakkel door aan Antwerpen, en zo verder.
Op woensdag 24 december krijgt elk van de steden een loopband voor het glazen huis in Gent. Dan kunnen delegaties uit de vijf steden/provincies het tegen elkaar opnemen. Welke stad/provincie loopt het hardst en het meest, en vooral: hoeveel kilometer wordt in totaal afgelegd? Dit zijn de coaches per stad:
19 december: Leuven met coach Stijn Van de Voorde
20 december: Antwerpen met Christophe Lambrecht
21 december: Oostende met Sam De Bruyn
22 december: Aalst met Otto Jan Ham
23 december: Hasselt met Ilse Liebens
Wil je meedoen aan Run For Life in jouw stad? Laat het ons weten!
Met het oog op de komende Kerstdagen lijkt mij dit een leuke alternatieve training en een gezellige uitstap. Zijn er liefhebbers?
Abonneren op:
Posts (Atom)
