2 winnaars!

9 DAL-leden verschenen gisteren aan de start van de Landlopersjogging in Wortel. Deze jogging werd omschreven als een heel mooie loop in bosrijke omgeving. Ze hadden overschot van gelijk.
Dirk (de smid) en Wouter P. namen deel aan de langste afstand, de 16 km. Wouter V., Luk, May, de andere Dirk en ik gingen ons beste beentje voorzetten voor de 9 km en Lieven liep samen met Kurt de 6 km.

We startten allemaal samen om klokslag 19.00 u.
De koperen ploert had zich een hele week op de achtergrond gehouden, maar op het moment van de waarheid liet hij zich natuurlijk zien. Gelukkig zorgden hoge bomen ervoor dat hij ons weinig kon maken.
Al snel lieten we de asfaltwegen achter ons en doken we het bos in. Het tempo zat er goed in. Dirk maakte de opmerking dat we perfect om halve marathon-snelheid zaten: 11,3 km/u.
Rond de 3e km was de eerst drankpost. Frustratie alom toen we merkten dat de bekertjes nog klaargezet moesten worden en het water nog uitgegoten diende te worden! Daar liet de verder vlekkeloze organisatie een ferme steek vallen. Eén minuut verloren.
Zowel Luk, Dirk, May en ik liepen in elkaars buurt. May had een oranje t-shirt aan. Vanuit mijn ooghoek zag ik telkens een oranje t-shirt achter mij aankomen, dus ik ging er van uit dat ze volgde.
Op een gegeven moment riep ik naar achter dat we het 5 km-punt gepasseerd waren. “Huh?” hoorde ik een zware mannenstem brommen. Verschrikt keek ik achteruit. Het was een man die me op de hielen zat! May was ik onderweg kwijt geraakt. Na de nodige verontschuldigingen liepen we gestaag verder. Het tempo zat goed, alhoewel ik aan de hartslag kon zien dat we in 5e versnelling zaten. Op één of andere manier lukte het om de automatische piloot op te zetten. De kilometers gleden voorbij. De beentjes voelden goed en sterk en de ademhaling was regelmatig. Luk had een kleine voorsprong genomen, maar bleef in het zicht van mij en Dirk. Op de Forerunner kon ik perfect zien hoe ver we gelopen hadden, dus toen we nog 1 km voor de boeg hadden, schakelden we nog een klein tandje hoger.
Ik had gehoopt om de 9 km binnen de 50 minuten af te leggen. Het werden 9.2 km op 48.35 minuten. Opdracht volbracht! Hiermee is het bewijs geleverd dat het wis en waarachtig helpt om in een rood truitje te lopen!
Aan de finish zagen we nog 2 zeer tevreden gezichten: Wouter V. had de 9 km-wedstrijd gewonnen! En ook nieuwbakken lid Lieven had zijn entrée niet gemist: ook hij had de 6 km gewonnen!
Een klein beetje later kwam May aan, die vertelde dat ze wat te snel was gestart. Samen wandelden we een eindje terug om de Dirk en Wouter P. tijdens hun laatste meters aan te moedigen. Dirk finishte als 6e en Wouter P. als 14e. Chique prestaties!

Na een deugdoende warme douche was het tijd voor de welverdiende pint! En smaken dat het deed!
Waarover werd er gepraat?
Over droge en natte worstjes, over Ferrari’s, over een funny bunny, over een vibrator als tombola-geschenk, over turbokoeken met rode besjes….
Om half 10 was dan eindelijk de prijsuitreiking. Er werd voor elke winnaar beleefd geapplaudiseerd. Maar onze tafel stak er met kop en schouders bovenuit, ten eerste omdat wij 2 winnaars in onze rangen hadden, en ten tweede omdat wij heel enthousiast geroepen, gefloten en geklapt hebben. Daar hoef ik vast geen tekening bij te maken!

Na een paar drankjes was het tijd om naar huis te gaan, maar onze bonnetjes waren nog niet op. We overweegden om er zakjes chips voor te kopen, toen iemand riep: “Toch gene chips, zeker? Chocolade!” Dus werd er een lading chocolade op tafel gedropt, en werden er ter plekke een paar repen soldaat gemaakt. Lekkere afsluiter van een mooie wedstrijd.

NB: de uitslagen zullen maandag op deze website terug te vinden zijn. Er werd officieel meegedeeld dat er een halve minuut van de vermelde tijden afgetrokken dient te worden om de werkelijk gelopen tijd te weten.