Het begint stilaan een traditie te worden, de duurloop van ons zondagavondclubje. Sommigen gaan dan een pintje drinken of zitten gezellig voor TV. Wij niet: lopen en nog eens lopen doen we. En ook babbelen en lachen natuurlijk, anders zou het maar saai zijn.
We hadden bij Nancy afgesproken om 19.30u en zijn dan ook stipt vertrokken. Het was deze keer wel een vrouwenclubje. Zijn ons mannen bang geworden nu de afstanden groter worden? Misschien zijn ze ons getetter wel beu en willen ze in alle stilte lopen :)
De opdracht was: 12 km aan 9.6/u. Die 9.6km/u had ik nog eens gelopen op een zeer warme donderdagavond en daar had ik geen goede herinneringen aan. Met een bang hartje vertrokken en het ging deze keer goed. Ademhaling onder controle, hartslag onder controle. Alles ging goed. Het ging trouwens bij iedereen als een fluitje van een cent. Eindhoven: here we come!
Gek dat we steeds bekenden tegenkomen.De ene keer de moeder van Isabelle, nu ons trainingsmaatje Karin. We dachten dat ze ons kwam bevoorraden, maar dat was niet. Volgens haar was ze al van Oostmalle naar Pulderbos gelopen en kwam, Walter, haar man, nu teruggelopen. Dat was de reden waarom ze met de auto was.Of dit waar is, kunnen we natuurlijk niet controleren maar we geven haar het voordeel van de twijfel.
Vor de zoveelste maal kwamen we ook weer bijna voorbij die boerderij van die ijsjes. Steeds wordt er verteld dat ze zo'n goed ijs hebben . Ik vind toch dat we eens moeten afspreken om dit te testen. Die training zal ik zeker van de partij zijn.
Na 13.1 km arriveerden we terug bij Nancy thuis met een gemiddelde van 9.7 km/u. Een beetje moe maar vodaan reden we terug huiswaarts.
Trouwens Johan en Stef: zijn jullie ooit thuis? Steeds komen we voorbij jullie en nooit zijn jullie thuis. Of verstoppen jullie zich als je de Mall'se dames ziet passeren?
Tot een volgende training !
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Leuk verslag, Leen!
We moeten er absoluut ne keer werk van maken om met de hele bende ne crème-glace te gaan eten op de boerderij. Inderdaad misschien best combineren met een duurloop. Kwestie van de calorieën toch een beetje de baas te blijven ;-)
De toer van Salphen is zo mooi en rustig dat we zelfs een hertje als gezelschap kregen. Het beestje heeft een paar meter voor ons uit gelopen, maar besliste dan toch maar het bos in te duiken.
Lopen is leuk, maar lopen met zo'n toffe, vrolijke bende is nog veel leuker!
tja nooit thuis, het begint op te vallen. Ik zet graag een stapje in de wereld he. Maar ik heb zondag namiddag ook mijn toereke gelopen maar dan aan fort 5 van Edegem, een mooie omgeving. Met een grote vijver, hertjes hebben we niet gezien maar wel een aantal waterschilpadden (knap). We heebben niet zo veel en niet zo snel als jullie gelopen. Maar het gaf een zalig gevoel om te lopen zonder pijn te hebben aan mijn scheenbeen, dus we gaan de goeie weg op, nog een paar weekjes en ik pik terug aan bij de groep.
Een reactie posten