Natuurloop Lier zaterdag 24 januari 2009

Vrijdag had Marjo nog afgebeld – ontstoken pees en tien dagen rust – beterschap gewenst.
Jaak wist zich nog vrij te maken en was ook van de partij. In totaal waren we met z’n zevenen: vijf (May, Isabelle, Inge, Jaak en ik) die de 10 km gingen lopen en twee (Lieven en Dirk) die voor de halve marathon opteerden. De weersomstandigheden waren ideaal: niet te veel wind, droog en een temperatuur van 6°. Niemand had deze namiddag tijd om met de Joepie te wandelen.

We hadden afgesproken om niet te snel te starten en tegen een gemiddelde van ongeveer 11 km/u te lopen of ongeveer 55 minuten. Bij de start stonden we deze keer vooraan. Vooraan staan heeft ook nadelen: van bij het startschot is het drummen geblazen om zo vlug mogelijk op het jaagpad naast het kanaal te zijn. May en Isabelle zaten goed in het spoor. Inge en Jaak waren we kwijt. Zij pikten even verderop terug aan.

De eerste kilometer tegen 11,4 p/u. Waarschijnlijk iets te snel gestart maar we waren toch goed weg. Na enkele kilometers was Jaak gerodeerd en niet meer te stoppen. We zagen hem pas terug aan de aankomst. Een uitstekende tijd had hij gelopen: om en bij de 49 minuten of meer dan 12 km/u.

Tot aan de vijf kilometer zijn we met ons vieren samengebleven. May en Isabelle liepen in de tweede helft van de wedstrijd hun eigen tempo. Inge en ik probeerden om het tempo vast te houden wat ons aardig gelukt is: 10 km in 53 minuten en enkele seconden. Binnen de twee minuten waren Isabelle en May ook binnen. Opdracht geslaagd !

Na de hete douche nog even in het cultuurcafé langs geweest om nog wat bij te praten/lachen/dromen. Zeer tevreden over onze prestatie zijn we terug naar huis gereden. Volgende afspraak in Lier op 14 februari 2009.

Foto's vind je hier.

Dirk

Natuurloop Lier - 1/2 marathon 24jan09

Lieven heeft me gevraagd volgend verslag op de mmz te plaatsen:

Twee roodhemden aan de start van de ½ marathon vandaag: Dirk en Lieven.
Het werd een snelle start die hen reeds bij de eerste oversteek van het Netekanaal de kans gaf om te zwaaien naar het eveneens mooi in het rood uitgedoste DAL-pelotonnetje op de andere oever.
Met 19’46” na 5 km jaagpad zaten ze perfect op het schema van 1u25’, het beoogde doel. Op dat moment liepen ze reeds enige tijd eenzaam met z’n tweetjes.

Nog één keer werd de rust verstoord door een wel héél actief snotterende en rochelende passant. Eens de lachstuipen weer onder controle waren, was het weer zichtbaar genieten van de goede kadans die hen na 39’38” bij het 10km-punt bracht. De wind die bij elke kanaaloversteek van mening veranderde slaagde er maar niet in om ze uit het ritme te halen. Netjes binnen het uur arriveerde het duo aan het bordje van 15 km. Meer dan enkele wielertoeristen (Joost) en wat goedmenende mensen met een bekertje ijswater in de hand, waren ze hierbij niet tegengekomen.

Het parcours had niet veel later echter een verrassing in petto. Om met droge voeten te kunnen beginnen aan een onverharde Netedijk moest men eerst het niveauverschil van 3 meter overwinnen. Dirk mistrapte zich in het drassige klimmetje waarbij de nagel van zijn dikste, en zonder discussie ook fraaist gekleurde teen, ietwat meer afstand nam van de rest van zijn voet. Eerder op de week had een hengst, die niet zo erg opgezet was met het uitzicht van zijn nieuwe ijzers, Dirk getrakteerd op een rake trap op diezelfde teen. Met een pijnlijke grimas moest hij vervolgens een groepje laten gaan dat werd geleid door de snelste vrouw in wedstrijd en haar twee hazen.
Lieven koos wel mee het hazepad en finishte in 1u23’20’’. Dirk arriveerde een minuutje later en begon haast onmiddellijk een praatje met TV-coryfee Kobe Ilsen die er een reportage draaide voor Volt.
Nadat Dirk hem het verschil had uitgelegd tussen een halve en een héle marathon kon ook hij tevreden en voldaan terug naar huis.

Cross in thuisbasis Herentals

Moederclub ACHL kan terugkijken op een geslaagde veldloop met meer dan 1000 deelnemers. Onze afdeling zag een record aantal veldlopers aan de startlijn. Drukke tijden dus voor trainer Hubert.

Winston Franssen spande de kroon door 's morgens 5e te worden op de orientatieloop in Weelde. Volgens Winston komt hij op fysiek vlak net iets te kort om mee te strijden voor de topplaatsen. Maar aan dat euvel gaat hij de komende weken werk van maken.

Naar Herentals dan. Een thuiswedstrijd kan rekenen op veel eigen publiek en nog meer supporters. Nick Goris zette dan ook zijn beste beentjes voor om de fans niet te ontgoochelen. Onze trouwste benjamin zette de 31e prestatie neer bij de heren.

Bij de kadetten heren kon Kristof Verhoeven een mooi resultaat voorleggen met een 27e plaats op 57 deelnemers. Kristof begint de vruchten te plukken van zijn inspanningen van regelmatig trainen afgewisseld met crossen. Ook Lance Callebaut was terug van de partij na enkele weken blessureleed. Een 42e plaats is een goede basis om de conditie de komende weken verder aan te scherpen.

Drie scholieren van AC DAL met twee top-10 resultaten. Als eerste een goedgemutste Eveline Bosch aan de start. Zij is terug in goede doen. Met tussendoor ook nog oppas van dienst, liep zij naar een verdienstelijke zevende plaats. Bij de heren kon Lander Sels vlot mee met de kopgroep, maar hij moest in de laatste ronde afhaken omwille van sterk opkomende rugpijn. En juist in de finale kan Lander sterk voor de dag komen. Een echte doorbijter die niet van zijn stuk te brengen is, ook niet na een uitschuiver in de laatste 500 meter. Een eervolle zevende plaats was het resultaat. Voor eerstejaars Balder Couttenye was het een zware cross, vooral de modderige stukken in het bosgedeelte. Op eigen tempo eindigde Balder 35e.

Het hoofdprogramma bij de vrouwen telde drie van onze dames : Francy Vanderbiesen, Greet Verstappen en Gerd Van Loon. Het was de eerste veldloop voor Greet dit seizoen. Een goed gevoel na afloop van de zware woensdagtraining deed haar beslissen om deel te nemen aan deze cross. Zij wist haar wedstrijd te doseren en liep een sterke laatste ronde om als 11e te eindigen. Even verderop Francy, in een prima wedstrijd beloont met een 17e plaats. Naast de twee seniores trad Gerd aan bij de masters. Zij legde beslag op de 46e plaats.

Wouter Vermonden had clubmaat Desmond Franssen naast zich bij de seniores heren. Geen kaart en geen kompas, geen snelste of korste weg maar deze keer de harde realiteit van 9230 meter crossen in een winderig en een modderig Netepark. Wouter had een snelle start en kon Desmond aanvankelijk op sleeptouw nemen. Maar na 2 ronden bleek Wouter als ervaren crosser (nog) een maatje te snel voor Desmond en moest deze laten gaan. Wouter kon zijn hoog tempo aanhouden tot aan de finish en legde beslag op de 18e plaats. Desmond was aangewezen op achtervolgen en liep de wedstrijd alleen verder om als 30e te eindigen in een blauw-wit gekleurde wedstrijd met ACHL-er Tom Van Rooy als winnaar.

Nog een nieuwkomer op de veldloop en tevens nieuw lid Christophe Leroy trad aan bij de masters heren. In een veldloop wordt erg snel gestart wat dikwijls voor niet-ingewijden fataal kan aflopen. Maar Christophe liet zich niet meesleuren in het startgedruis. Hij nam een rustige start en zette dan zijn achtervolging in. De ganse wedstrijd kon hij vlot lopers inhalen om uiteindelijk als 39e te eindigen op 114 deelnemers. Helemaal niet slecht voor een eerste veldcross.

Het veldloopseizoen nadert... Eerst nu recuperen en dan trainen in functie van het provinciaal kampioenschap. In aanloop daarvan is er op zondag 1 februari de cross in Ekeren.

Cross in Essen en Crosscup in Hulshout

Cross in Essen : in tegenstelling tot jaarlijkse gewoonte Hulshout, was het dit jaar Essen dat de eerste cross van het jaar mocht organiseren. Net zoals de voorgaande jaren, uitgezonderd vorig jaar toen ESAC het provinciaal kampioenschap organiseerde, was er ook dit jaar weinig publieke belangstelling en stonden er maar goed 300 atleten aan de start. Essen verdient beter. Uiterste hoekje van de provincie, de nieuwjaarskater, de koude, druk crossprogramma,… toch wisten enkele atleten van DAL de weg naar Essen te vinden. Benjamin Nick Goris eindigde op een 9e plaats. Bij de cadetten werd Kristof Verhoeven 12e. Evelyne Bosch heeft het jaar goed ingelopen met de 2e plaats bij een dun bezette scholieren dames.

Crosscup in Hulshout : een wit parkoers en moeilijk beloopbaar door de harde ondergrond en de losse sneeuw. Nick Goris beet de spits af bij de benjamins heren. Met zijn 26e plaats kon hij nog net een peleton van AVZK&ACHL-lopers achter zich houden. Kristof Verhoeven moest het ook in Hulshout zonder clubmaat Lance Callebaut stellen, die met een lichte blessure nog niet aan lopen toe is. Kristof eindigde als 33e. Evelyne Bosch voelde zich niet helemaal in haar sas in Hulshout. Toch kon zij goed stand houden in de race bij de scholieren dames en eindigde mooi 13e. Scholier Lander Sels had zijn zinnen gezet op deze wedstrijd van de crosscup. In een bewogen start met heel wat duw en trekwerk kon Lander vrij snel naar een ideale uitgangspositie lopen. En vasthouden. Meer zelfs, in de slotfase en op aangeven van trainer Hubert lanceerde Lander nog een sterke remote en eindigde knap negende of als zevende belg. Geen Juan Verbruggen bij de junioren omdat Juan nog maar net hersteld is van een blessure. Als laatste van de dag kwam Wouter Vermonden aan de start in de korte cross. Wouter ontgoochelt zelden en kon tussen Belgische toplopers nog net een top-25 plaats opeisen. Hij is in vorm om volgende week het beste te geven in de "thuis"-wedstrijd in Herentals. Drie weken later wordt op datzelfde parkoers in Herentals het provinciaal kampioenschap gelopen.

Afgelopen zondag was er ook orientatieloop in Hechtel. Aanvankelijk leek het erop dat Desmond Franssen de wedstrijd ging winnen. Maar een inschattingsfout tijdens de tweede helft van de wedstrijd (even het noorden kwijt?) deed Desmond uiteindelijk 4e worden. Winston Franssen was de week voordien aktief in het Oost-Vlaamse De Klinge en eindigde daar als 5e. In Hechtel was Winston ook aan de slag, maar daar kon hij geen foutloos parkoers afleggen.

Trainingen deze week

Hallo Dallers,

Hubert vraagt me te laten weten dat alle trainingen deze week (dus die van woensdag en vrijdag) NIET op de piste zullen doorgaan, maar wel aan het clublokaal in de Wijngaardstraat.
Woensdag 07/01/09 om 18.30 u
Vrijdag 09/01/09 om 19.30 u

De piste is niet beloopbaar door de sneeuw. De straten in de buurt van het clublokaal liggen er vrij goed bij. Zelfs daar waar er nog sneeuw ligt kan er toch redelijk goed gelopen worden. We hebben het vanavond met onze eigen beentjes uitgetest :-)

Vanavond had Hubert een gezellig haardvuur aangemaakt in het lokaal, dus van de koude moet je geen schrik hebben, je kan je achteraf opwarmen.

Prettige feestdagen.

Gelukkig nieuwjaar.

Een gezond en een sportief 2009 !

ps: voor zij die het nog niet weten, onze nieuwe rood-witte outfit is gearriveerd...

Kerstloop in Herenthout

Een koude 2e kerstdag in Herenthout, een schuchtere winterzon maar vooral een ijzige oostenwind. 3 afstanden: de korte afstand, de dames wedstrijd en de heren wedstrijd. Met zijn snel parkoers ligt de corrida in Herenthout goed in de markt bij de wedstrijdlopers, vooral de veldlopers beschouwen deze stratenloop als een tussendoortje. En dus kon Malle niet afwezig blijven bij de collega’s in Herenthout.
Op de 3,2km eindigde Lanse Callebaut als 33e (op 140 deelnemers) in 0:13:30. Mooi zou je denken, Lanse leek echter niet helemaal tevreden met zijn prestatie. Vaste klant in Herenthout, Kurt Meylemans eindigde als 66e in 0:15:40.
De dames liepen hun eigen wedstrijd over 6,5 km. Onze 2 seniores liepen beiden een top-10 klassement. Greet Verstappen, in voorbereiding op de crossen in het voorjaar, eindigde als 8e in 0:26:05. Francy Vanderbiesen bezette de 10e plaats in 0:27:39. Ook 2 dames bij de masters : Gerd Van Loon en May Mertens. Gerd was de snelste in haar categorie met een tijd van 0:33:14. Proficiat ! May liep een tijd van 0:34:37.
Voor de heren was er dit jaar slechts één afstand. Zowel de seniores als de masters liepen samen hun wedstrijd over 9,8 km. Wouter Vermonden kwam als eerste van AC DAL over de eindstreep in een tijd van 0:34:32. Met deze snelle tijd won hij met luttele seconden de weddenschap (of de uitdaging?) die hij met zijn ma had afgesloten : wie van beiden de snelste tijd zou lopen in zijn/haar wedstrijd. Ook (nog) senior, Lieven Van Hofstraeten zette een tijd neer van 0:35:32. Met deze tijd zou hij bij de masters op krak dezelfde plaats geeindigd zijn, nl. de 28e plaats. Een snel tussendoortje -letterlijk en figuurlijk- voor Dirk Vermeiren. Na Lier en een paar lange trainingsdagen liep Dirk 0:37:17. Net niet snel genoeg om op tijd een volgende afspraak te halen… Guy Wuyts, met één been uit de lappenmand gestapt en voorzichtig terug in circuit, liep 0:41:22. Nieuwkomer maar niet onbekend, Johan Proost zette een tijd neer van 0:42:51. Stefan Callebaut, onder de vleugels van club ACHL maar mét rood-wit mmz-shirt haalde de streep in 44 minuten rond.
Ook onze 2 orienteerders blijven doorgaan : in Lichtaart (Witte Bergen) stond Desmond Franssen alweer op het 3e trapje van het podium tussen internationaal gezelschap. Winston Franssen was ook van de partij en eindigde in dezelfde race als 17e.

Tot zover dit sportieve jaar 2008. En nu trainen en plannen maken voor 2009...

Podium voor Evelyne Bosch en Lander Sels op de veldcross in Lille

Een stevige delegatie van AC DAL stond zondag aan de start op de veldloop in de Lilse Bergen. En nog meer DALlers waren mee afgezakt om voor onze atleten te supporteren. Met sukses trouwens.

Als gewoonlijk mocht Nick Goris de spits afbijten bij de benjamins. En als gewoonlijk liep Nick ook hier in Lille een behoorlijke cross met een 23e plaats op 49 deelnemers.

Na de middag kwam het trio Lanse Callebaut, Kristof Verhoeven en Lode Sels aan de start bij de kadetten heren. Vaste waarde in het peleton Kristof liep een 25e plaats. Lanse, de laatste crossen dicht in de buurt van Kristof, had een off-day en moest tevreden zijn met een 34e plaats. De blokperiode van de laatste weken hebben duidelijk hun sporen nagelaten. Lode, eerstejaars kadet en zijn eerste veldcross, eindigde als 42e.

Dan was het de beurt aan Eveline Bosch. Een ijzertekort beperkte haar de laatste weken om voluit te gaan. Nieuwe bloedtesten zullen duidelijkheid moeten brengen. Dat het de goede richting uitgaat liet zij allezins zien in de cross bij de kadetten dames. De ganse wedstrijd liep zij mee in de voorste gelederen. In een spannende finale kon ze zelfs nog een tandje bijsteken om uiteindelijk als derde te eindigen.


Lander Sels zorgde voor enige vertraging bij de start van de scholieren heren. Hij had dan wel een VAL-nummer voor seizoen 2008 opgeprikt, maar het éne seizoen (2007-)2008 is niet hetzelfde als dat andere seizoen 2008(-2009). Uiteindelijk mocht hij na tussenkomst van trainer Hubert dan toch van start. Al vanaf het begin klampte Lander aan met de kopgroep, en bleef de ganse race rond de 5de plaats vlot meegaan. In de laatste 500m plaatste Lander een loeier van een versnelling en eindigde met ruime voorsprong op de derde plaats.

Een slechte start voor Juan Verbruggen bij de junoires heren : door een onoplettendheid was hij niet helemaal klaar en moest hij in de aanvangsfase van de cross zich nog ontdoen van zijn kledij. Nietemin kon hij vrij snel doorschuiven naar de voorste gelederen en een gelijkmatige wedstrijd lopen om uiteindelijk 5e en als enige junior van AC Herentals te eindigen. Met een goede start had er voor Juan waarschijnlijk meer in gezeten.

Terug bij de dames was het de beurt aan Francy Vanderbiessen bij de senoires. Het leek een moeizame cross voor haar te worden op een zwaar parkoers met slijkerige zandstroken en enkele pittige heuveltjes. Nietegenstaande eindigde Francy toch 14e en liet zo 4 clubgenotes van ACHL achter zich. In dezelfde cross maar dan bij de masters waren Renilde Verrijckt en Gerd Van Loon aan de slag. Zij finishten dicht bij elkaar, Renilde als 35e en Gerd als 38e .

Afsluiter van de dag bij de senoires heren Wouter Vermonden. Verleden jaar stond hij hier in Lille nog op het podium bij de junoires. Dit jaar een op zijn minst even goede of zelfs een betere Wouter aan de start. Hij liep naar een verdienstelijke 14e plaats in de snelste cross van de dag.

Winston en Desmond Franssen waren ook van de partij, om te supporteren maar ook voor een stevige training in de Lilse bergen. Uitslagen laten trouwens zien dat Desmond op scherp van de snee loopt. Of scherp op kaart. Waarschijnlijk beiden. Feit is dat hij afgelopen woensdag de orientatieloop military in Leopoldsburg heeft gewonnen over 6200m.

Vermeldenswaard is de overwinning bij de dames van Griet Schrijvers in (de hel van) Kasterlee op de winterduathlon. De mama van miniem Yoran Jacobs volbracht de 15 km lopen, de 105 km Moutainbike en afsluitende 30 km lopen in minder dan 10 uur (9u59m6s).

De laatste wedstrijd van het jaar wordt de kerstcorrida (stratenloop) in Herenthout aanstaande vrijdag. Het lijstje deelnemers van zusterafdeling Malle is ondertussen flink aangedikt. Groepsinschrijving of voorinschrijving is echter niet meer mogelijk. Enkel nog daginschrijving ter plaatse.

Je wordt ouder, papa.

Als een mens 30 jaar wordt en daar een beetje moeite mee heeft, zijn er de vrienden om hem te troosten, nietwaar? We dachten dat Wim véél troost nodig had, dus zijn we met een hele bende naar Rijkevorsel afgezakt om hem wat op te beuren.
Als cadeau hadden we hem een grote kartonnen doos gegeven vol piepschuim met daarin wat spulletjes verstopt, zoals envelopjes met geld, een toepasselijk t-shirt, een pot gel waarin muntstukken gestopt waren en vooral: mindfood. Spreuken over de vele voordelen van 30 jaar worden. Eéntje vind ik geweldig: “Totdat het langer duurt om uit te rusten dan om moe te raken, ben je nog niet oud”. Een waarheid als een koe. Volgens mij zijn er vandaag toch enkelen wiens hoofdpijn hen vertelt dat ze oud worden. Enfin dat denk ik maar. Ik baseer me op de nachtelijke taferelen die ik gezien heb.

Zo was er Guy die weliswaar terug is in ons koude Belgenlandje na zijn Afrika-reis, maar wiens inwendige temperatuur duidelijk nog niet was afgekoeld. Na een paar Trappisten gaf hij meer en meer uiting aan zijn koortsigheid en zag ik sommige Dallers hun wenkbrauwen optrekken bij het aanschouwen van zijn ….euhm, dansbewegingen. In het bijzonder als er vrouwelijk schoon in de buurt was. Jawadde.
Zo was er Luk die halstarrig en koppig bleef weigeren om een pint te drinken. Karakter, man, karakter! Met het oog op de preselecties van de Miss Dal verkiezing, werd goed in het oog gehouden of Luk als jurylid niet beïnvloed werd. Ik vrees dat er af en toe toch van enige beïnvloeding sprake was. Of toont hij in alle omstandigheden zijn sterk karakter?
Zo was er Lieve die om 12.00 u zelf het feestvarken mocht uithangen wegens een jaartje ouder. Iedereen stond in rij om de blonde schone in prachtige MD-oufit proficiat te wensen, en dat liet ze zich graag welgevallen. Alleen was er één adonis die haar glad over het hoofd zag. Je moet je vrienden dringend wat manieren bijbrengen, Wim! Gelukkig “kwam” Theo later op de avond nog om één en ander goed te maken.
Zo was er Nancy die de opdracht had gekregen om mij in het gareel te houden. Ze is met verve in haar opdracht geslaagd, want regelmatig stelde ze me de vraag of ik haar trainingschema “Kriek – Kriek – platte water – Kriek – Kriek – platte water – Kriek…” opvolgde. Merci, coach! Alle eventuele twijfels over haar flashy groene outfit werden overboord gegooid op het moment dat Guy haar de vraag stelde die elke vrouw zo graag hoort: “Ben jij niet afgevallen?” Punten gescoord, Guy!
Zo waren en Dirk en Inge die samen de bloemekes kwamen buitenzetten. Inge verbaasde zich over het fatsoen van de Dallers. Ik vraag me af met welke verhalen Dirk soms thuiskomt. Ooit anders geweten dan dat de Dallers fatsoenlijke mensen zijn? Nee toch?
Zo was er May die zich met de jeugd wilde meten. “Als die jeugd denkt dat ze kunnen dansen, dan kan ik dat ook!” was haar motto. Armen in de lucht, been vooruit en start. En als een volleerde pogo’ster gooide May zich tussen het jeugdig geweld. Daar kunnen die snotneuzen nog iets van leren!
Zo was er Sonja die de medaille van de avond krijgt. Tot 22.00 u moeten werken, tot 4.00 u fuiven en dansen, dan nog taxi spelen en om 7.00 u terug op het werk verwacht worden. Hoe dapper!

Je ziet het, Wim, wanhoop niet. Zelfs de “oudere garde” weet nog wat plezier maken is. Zoals één van de spreuken gisteren vertelde: “Je wordt niet ouder, enkel beter”. I rest my case.

Miss-en

Jaja, we zijn terug uit den Afrika. Ik heb helaas niet veel kans gekregen om te kunnen en te mogen lopen. Een té druk reisprogramma. En de eerste week kreeg ik het advies om voor mijn eigen veiligheid niet alleen buiten te komen. Zelfs vanuit België de wijze raad gekregen om “voorzichtig” te zijn. Dus hebben we maar braafjes geluisterd. Enfin, de laatste week lukte het dan toch om een paar keer te gaan joggen. Maar de kers op de taart was wel de laatste dag in Kaapstad. Een laatste loop over het strand alvorens een nachtelijk orgelpunt te zetten achter deze zuiderse vakantie. Voor alle zekerheid had ik wat geld meegenomen, voor het geval dat… Zoals een paar dagen eerder in George toen ik de weg naar het hotel niet meer kon vinden en uiteindelijk een taxi moest nemen om terug in het hotel te geraken.
Ik vertrek aan ons hotel nabij Waterfront, de hipste plaats in Kaapstad en in Zuid-Afrika : zowat een mix van het Antwerps eilandje, Antwerpen-Zuid en Wijnegem shopping. Het is hier flink oppassen geblazen bij 't oversteken van de straten, Zuid-Afrikaners rijden links. En zijn de voetgangers wel de zwakste weggebruikers ? Bij het verlaten van de Waterfront area loop ik naast het nieuwe voetbalstadion in aanbouw voor de wereldbeker van 2010. Al gauw heb ik de zee in het vizier. Een woelige zee. Een prachtige zee. Witte zandstroken afgewisseld met rotsstranden. In de verte het Robbeneiland. Landinwaarts de beruchte Tafelberg met zijn twaalf apostelen gehuld onder een laken van dikke mist. Naar Belgische normen, heel weinig volk op het strand. Hoofdzakelijk zwarten : kinderen voor schoolse activiteiten, arbeiders die herstellingen uitvoeren of een dutje doen. Mijn gedachten glijden over de voorbije 16 dagen, naar de toekomst in het hoge noorden, wat die laatste avond in Kaapstad brengen zal. Een obstakel, een prachtige blonde verschijning in het middelpunt van een foto-shoot. Met een grote wooow loop ik rond de drukke bedoeling. De vettraining heeft voorrang(…) ! Verderop kom ik nog 2 keer een gelijkaardig schouwspel tegen. Is dit strand nu zo speciaal of het moet de heilige plaats zijn voor Zuid-Afrikaanse schoonheden ? Ik mag alle drie de godinnen nog eens bewonderen, want ik moet langs hetzelfde traject terug naar het hotel. Al snel daarna krijg ik in het hotel toelichting van wat ik op het strand ben tegengekomen. “Ah natuurlijk, ’t is hier volgende week Miss World verkiezing.” Ja wadde, voor die ene keer dat ik is tussen de missen loop en mijn loopsloefkes hebben voorrang… Had ik dat geweten. Dus als je een foto tegenkomt van een of andere miss met een uitgeputte jogger op de achtergrond, well, that’s me.

Sinds vrijdag staan we weer met beide voeten in belgenland. Met een beetje minder miss’ en een beetje meer mall's loop ik terug tussen de Mall'se miss-en. Geen zoet witte stranden maar koele rode tartan. Niks kolkende, opzwepende golven maar koude verlaten akkers. Geen zwoele zuiderse zeebries maar een bijtende noorderwind. Schaars geklede beauties versus flink ingeduffelde dames in "strakke" pakjes. Geen bezwete lijven maar uitgeregende en besneeuwde schimmen.

The dream is over ! Alhoewel. Voor aanstaande zaterdag, de Miss World verkiezing, duim ik alvast voor de blonde met de lange benen en de zwartharige met exotisch kleurtje, die van 't strand van Cape Town...