Hier hebben we heel de zomer voor getraind. De halve van marathon van Eindhoven op zondag 12 oktober 2008. Om half elf ’s morgens waren we afgesproken op de P/R te Zoersel.
Met z’n vijftienen zijn we vertrokken: Louis, Sandy, Nancy, Leen en Lieven; May, Jan (neef van May), Vicky, Guido en Hubert; Luc, Tracy, Marjo, Isabelle en ik.
Hubert en Luk waren onze begeleiders/supporters/fotografen/sterke schouders.
Omstreeks half twaalf gearriveerd in het centrum van Eindhoven op een tweehonderd meter van de start. Geparkeerd aan de kerk. Later bleek dat we daar niet mochten parkeren. De politie zou voor één keer een oogje dichtgeknepen hebben, zei een aanhanger van PSV. Hopelijk heeft hij gelijk en komt de rekening niet achteraf.
Bookes eten, nog wat suikers binnendoen, wat rondwandelen en dan op zoek naar het Beursgebouw om onze startnummer èn chip af te halen. In het Beursgebouw maakte iedereen zich verder klaar: startnummer opspelden, chip aanbrengen, het sanitair nog eens bezocht, drinken, … en dan richting start: we konden ons in vakken zetten in functie van de geplande tijd die we gingen lopen. Op dat moment was het nog altijd mistig en bewolkt.
Veel volk, veel sfeer. De trommelaars zweepten de deelnemers op. Rond kwart voor twee verschijnt de voorspelde zon. Een zomers gevoel als je daar staat te wachten. Het rode Médoc-shirt van Guido trok de aandacht van de lopers rondom.
Om 14u00 werd er gestart. Het was wel bijna 14u15 vooraleer er in de groep van de recreanten beweging kwam. Nog enkele honderden meters tot aan de start en dan was het zover: 21,1 kilometers te lopen. De massa op gang en vanaf het begin wordt er reeds tempo gemaakt. Lieven en Louis waren al vlug uit het zicht. Je probeert dan wel rustig te blijven maar de groep trekt je mee. Onze eerste kilometer liepen we tegen 12 per uur. Ik was samen met Sandy en Guido, haas van dienst.
10 kilometer legden we af in 54:57, we liggen voor op schema. Zijn we niet te snel gestart ? Hebben we nog genoeg reserves ? Aan kilometer 12 vertraagde Sandy, ze kwam met Guido nog terug maar even verderop was ik ze kwijt. Nog 9 kilometer te lopen. De verkenningsmarathon leek mij makkelijker. Dat was op een zondagmorgen 8u30, fris weer en geen wind. Nu liepen we ’s namiddags in volle zon af te zien. Gelukkig stond er regelmatig (elke 2,5 km) bevoorrading met bekertjes water, AA-dranken, waterspons,…
Nà 15 km in 1:25:36 was mijn voorsprong op het schema weggesmolten. De halve marathon lopen binnen de twee uur werd aangepast in een tijd van “rond” de twee uur.
Kilometer 19 was voor mij de lastigste. De laatste twee kilometer ging dan weer vlot. De vele aanmoedigingen waren hier niet vreemd aan.
Daar lag de finish. Mijn eindtijd werd geregistreerd op 2:03:27. Daar was ik zeer tevreden mee. Content, moe en voldaan kon ik op zoek naar de anderen.
Aan de auto trakteerde Luk op een zak vol lekkers en zoefden we terug naar Zoersel.
Enkelen onder ons zijn nog eventjes een stevige pint (kriek, witte wijn, leffe of trappist) gaan drinken als afsluiting van deze leuke dag en mooie periode van voorbereiding.
Dirk
2 opmerkingen:
Ik heb me achteraf vele vragen gesteld, maar de antwoorden wilden niet komen.
Ondertussen ben ik al een beetje wijzer. "Zijn we niet te snel gestart?" vraag je je af. Ja, volgens mij wel. Met een trager tempo hadden we het tempo kunnen handhaven voor de volle 21 km, en hadden we ons doel wel bereikt.
Weer een les geleerd voor de volgende keer.
Dikke proficiat aan alle lopers. Volgens mij moet ge allemaal dik tevreden zijn met de gelopen tijd gezien de omstandigheden. Ne mens stelt altijd doelen voorop. Maar ja wie verwacht nu dat het half oktober nog boven de 20° graden gaat zijn.
Ik had dat krak hetzelfde in Brussel. Ook veel te snel gestart (de vooropgestelde tijd indachtig), geen rekening gehouden met de hitte en dan na 10 km ook al moeten wandelen en de volgende 10 km verschrikkelijk afgezien.
Een reactie posten