Zaterdagmiddag was ik al afgezakt naar de kust zodat ik zeker niet de fout zou maken om met te weinig parcourskennis aan de start te komen. Onder een lichte motregen heb ik een grondige verkenning kunnen doen van het drassige parcours en na afloop durfde ik zelfs lichtjes te dromen van een podiumplaats.
Veel spaghetti zaterdagavond en een heerlijke nachtrust legden al een goede basis voor de komende wedstrijd. Bovendien zat de moraal nog altijd goed en de mogelijks verlammende zenuwen blonken uit van afwezigheid. De weergoden waren ons zéér goed gezind en onder een stralende zon kon de belangrijkste wedstrijd van het jaar gelopen worden. Juan, Dennis en Lander gaven nog snel de zolen van mijn spikes een beurt met de “magische spuitbus van Hubert” (dank je wel, maten). Hoewel ik mijn start maar redelijk vond, slaagde ik er toch vrij snel in om mij mee vooraan te nestelen en kon ik met de gevestigde waarden vooraan meestrijden. Toen Robin Hendrickx en Jelle Biebaut, op het einde van de 2de ronde, wegsprongen had ik juist niet zo’n goed gevoel en lukte het niet om mee te gaan. Ik gokte dan maar op mijn snelle eindsprint. Misschien zouden ze nog stilvallen in de loop van de wedstrijd. Ik hield ze steeds kort in het vizier en ik dacht “wacht maar mannen, den deze is nog niet uitgeteld”. Op een 400 meter van de streep liep ik nog steeds in derde positie maar toen kwam Sander Van de Putte plots met een enorme vaart over mij. Aanpikken lukte spijtig genoeg niet. Sander ging vlot over Robin Hendrickx die toen nog in tweede positie liep en toen dacht ik : “hé, maar da kan ik ook” en ik begon stevig te spurten. Op 50 meter van de streep had ik hem te pakken (zalig gevoel) en aan de streep had ik 3 seconden over. Heerlijk!
Ik wil bij deze alle supporters, trainer Hubert en mijn clubgenoten-lopers bedanken voor het voorbije winterseizoen. Ik heb veel aan jullie gehad: jullie waren vooral ook mijn mentale coach en dat heeft zeker meegespeeld in het behalen van mijn podiumplaatsen. Ik ga nu een week rusten en kruip dan op de koersfiets, tijdens de zomer ligt de nadruk meer op de fietscompetitie. Maar gene paniek … je gaat mij tijdens de zomer nog wel zien. En volgend winterseizoen gaat de fiets terug aan de haak en ga ik weer voluit voor de crossen!
Michiel Van Dyck
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Dat weekje rust is zeker gegund en verdiend.
We weten ook waarom deze wedstrijd zo belangrijk was en voor wie je het schitterend hebt gedaan.
Nogmaals proficiat en chapeau.
Je bent op alle gebied een aanwinst voor onze club
Dikke proficiat met deze fantastische prestatie! Succes met de fietscompetitie en hopelijk kan je daar ook wat dromen waarmaken.
Een reactie posten