De marathon van Antwerpen - een hels avontuur.

Sonja bezorgde ons onderstaan verslag over haar marathon :

Ik heb zondag m’n tweede marathon gelopen en dus voor mij een belangrijke dag! Een dag waar ik maanden naartoe geleefd heb! Oorspronkelijk was het de bedoeling om wat af te knabbelen van mijn PR op de marathon. Na 6 maanden training zou dit moeten lukken.

De schema’s, door ieder van jullie ondertussen wel gekend, bestonden uit enerzijds aerobe trainingen en anderzijds uit snelheidstrainingen (fartleks, frequentie …) Uiteindelijk werd een tijd van onder de 4H vooropgesteld! Maar iemand die mij beter kent, kent ook mijn drijfveer, mijn verlangen… Ik had een scherpe tijd in m’n hoofd en daar wilde ik kost wat kost voor te gaan… Rudi had me weliswaar gewaarschuwd dat het een groot risico was!

Zo gezegd, zo gedaan… We gingen dus veel te snel van start en Rudi moest me voordurend tegen houden. Toen op dat moment dacht ik nog van komaan zeg… Maar na 20 km voelde ik me geleidelijk verzwakken. Ik begon tijd te verliezen, veel tijd… en beetje bij beetje begon ik me mentaal voor te bereiden dat ik de 4 uur niet ging halen! Het deed pijn, onnoemelijk veel pijn en toen die groene ballonnen van 3H59 voorbij kwamen op 40 km was het hek helemaal van de dam. Ik voelde me leeg, ik kon niet meer, ik kreeg mijn benen niet meer vooruit. En wat er allemaal door mijn hoofd ging… man, man, man…

Maar gelukkig ben ik er binnen de tijd geraakt. De klok tikte af op 3u59min14sec….Dankzij jullie Rudi, Isa, Hubert en Dirk. Geloof me zonder jullie was het me niet gelukt!! Merci, merci, merci… Eind goed, al goed! Mijn doel is binnen, de 4 de vrouw in mijn categorie… en ik kom in de boekskes…

En nu ga ik even genieten…. En dan gaan we weer verder naar een nieuwe uitdaging, een nieuw avontuur…. Want lopen, vooral lange duurlopen, is en blijft mijn passie!!!

Graag wil ik langs deze weg iedereen nog bedanken die speciaal naar Antwerpen is gekomen om ons aan te moedigen en te komen supporteren…Want jullie waren met veel, heel veel. Dit heeft me ontzettend veel deugd gedaan. Ook de talrijke sms’jes, mails en telefoontjes waren hartverwarmend en gaven me een goed gevoel. Als besluit wil ik eindigen dat zondag voor mij vooral een mooie en leerrijke dag is geweest.

Er is 1 ding dat ik aan ieder van jullie wil meegeven : Vertrek nooit te snel tijdens wedstrijden, want dat moet je bekopen in de tweede helft…en het kost je ettelijke pijnlijke minuten…en ik kan het weten!!!

Een tevreden madam!

Groetjes Sonja