maandag 19 november 2012

Halve marathon Kasterlee 18 november 2012

De Halve marathon van Kasterlee: lang naar uitgekeken en eindelijk eens gelopen. Vorig jaar werd het parcours verlegd van de Hoge Mouw met zijn zandbergen en mul zand naar het Prinsenpark van Retie, welbekend geworden door de bospoeper van de reeks “Van vlees en bloed”.

De dalnemers stonden paraat: Isabelle, Elke, Hedwig, Manu, Jaak, Bart en ondergetekende. Om niets aan het toeval over te laten hebben we (Elke, Isabelle en ikzelf) vorige week al de verkenning gedaan. Zo wisten we al welk spoor we moesten volgen of waar we konden versnellen.

Elke was bijzonder nerveus en zenuwachtig om te presteren. De weddingschappen op haar werk hadden haar onder druk gezet. Manu zou haar bijstaan en haar zeker binnen de 2 uur laten finishen. Hij ging ze zelfs over de meet dragen moest het nodig zijn!

Onder een zee van papiersnippers werd er gestart met 1.600 lopers waarvan 400 voor de marathon. Zoals gewoonlijk worden de eerste kilometers vrij snel gelopen. In de voorbereiding had men mij al gezegd dat je Hedwig moest volgen. Na enkele kilometers liepen we samen voorop, kort gevolgd door Jaak en Isabelle en iets verder Elke en Manu. Bart, nog maar enkele maanden aan het lopen, liep zijn eigen tempo.

Aan km 5 had Elke een serieuze dip en wou ze zelfs opgeven. Gelukkig was Manu bij haar en op een rustiger tempo werd het gaandeweg beter. Op tijd recupereren is het belangrijkste, werd ons vorige week nog meegegeven op onze eerste succesvolle sport-medische voorlichtingsavond.

Halfweg kon Jaak tweemaal bij ons aansluiting vinden maar telkens loste hij iets verderop. Zou hij nog een derde keer terugkomen? Bij Jaak weet je het immers nooit. Ik bleef Hedwig volgen aan een strak en gelijkmatig tempo. Ze had wel niet graag dat ik voorop liep. Dan kon ze niets zien, zei ze.

Onderweg veel slijk en modder. Toch wel behoorlijk zwaar ploeteren maar we geraakten er allen zonder kleurscheuren door. Intussen was Elke er terug boven op en was ze samen met Manu aan haar remonte begonnen. Zo werden één voor één Jaak en Isabelle bijgehaald. Wij bleven buiten schot.

“Hoever is het nog?”, vroeg Hedwig. “Nog 400 meter, zei ik, eind van de weg naar links komen we in de laatste rechte lijn”. Dat had ik beter niet gezegd want mijn woorden waren nog niet koud of Hedwig schoot weg als een pijl uit een boog. Eindtijd: 1u53m48sec. Ik volgde 5 sec later. Twee minuten later finishten Elke, Jaak, Manu en Isabel.
Bart eindigde zeer knap in een tijd van 2u06. De weg naar New York ligt open.

Na de douche werd er ons nog spaghetti bolognese aangeboden en een gratis drank. Dal kennende laten we zoiets niet liggen en zoals we hadden geleerd werd dit binnen het uur geconsumeerd.

Volgend jaar op 17 november 2013 staan we er terug!

De uitslagen:
1u53min48 Hedwig
1u53min53 Dirk
1u55min48 Elke
1u55min48 Jaak
1u55min49 Manu
1u55min54 Isabelle
2u06min26 Bart

Geen opmerkingen: