Vrijdag 12 augustus om 15u30 vertrokken Guy Wuyts en ik (Sonja Helsen) met een volgeladen wagen richting het geboortedorp van Patrick van Riet.
Na een file van 2 uur lang onderweg getrotseerd te hebben en een gigantische zoektocht naar de parking van waar de anderen stonden zijn we eindelijk rond 18u in Bornem centrum gearriveerd. Ik was al helemaal opgedraaid van de stress en het moest nog gaan beginnen ...
Na inschrijving en een hapje gegeten te hebben in een snikhete café zijn we rond 19u afgezakt richting startplaats. Na veel wringen zijn we uiteindelijk aan de startlijn geraakt. Daar waren we niet alleen. Guy kwam daar Eric Glassée(een vroegere schoolmaat van Luk tegen)en ik Ronny Jansen(een man die mee naar Scherpenheuvel had gelopen). Na lang wachten en hangen kwam uiteindelijk het startschot om 21u01 en zijn we de uitdaging van 100km dodentocht lopen aangegaan. Op dat moment regende het pijpenstelen...Dus dat beloofd! Gelukkig is het na een uur gestopt en hebben we nadien geen regenbui op ons dak meer gehad!
We hadden beiden als doel de 100km tot een goed einde te brengen . In hoeveel tijd we dit gingen doen was voor ons niet belangrijk. Met een goed gevoel aankomen en er zoveel mogelijk van genieten dat was de essentie.
Het samen lopen ging goed tot 40 km. Toen kreeg Guy wat last aan een van zijn voeten. Na verzorging bij de rustpost den Duvel heeft hij er geen last meer aan gehad. Nadien zijn we ieder alleen verder gegaan. Guy had een ander strategie nl.afwisselend 2 minuten stappen en 2 minuten lopen.
Ikzelf wou zolang mogelijk aan hetzelfde tempo blijven lopen. Rond 65km kreeg ik een dipje. Het eindeloos alleen lopen km na km begon zijn parten te spelen....Daar boven op begon de maag meer en meer te protesteren. De zoete droge koekjes of taartjes, de bananen, druiven en vijgen kreeg ik al lang niet meer naar binnen. Gelukkig was er thee met suiker op elke bevoorrading.
Maar dan om 5u30 kwam er gelukkig een Godsgeschenk aan: 2 frisse mensen Leo en Isabelle. Ook de volgfietsen waren blij met de komst van hen, want die waren inmiddels ook al niet veel meer van zeg.
Isabelle heeft de laatste 30km nog meegelopen. Inmiddels werd het licht, het was droog en de temperatuur voor het lopen was zeer aangenaam. Ik genoot van het gezelschap. Isabelle die heel de tijd wat babbelde onderweg en Leo die van de ene controle post naar de andere reed en steeds tegemoet liep om verslag uit te brengen van ons beiden zowel daar als op het thuisfront in Malle. Dat alles gaf me weer een boost om door te gaan! Om 9u20 ben ik uiteindelijk in volle glorie aangekomen en Guy een half uur later om 9u52!!! Het ontvangstcomité was formidabel:bloemen, champagne, trappist....de vreugde kon niet op ...
We waren beide zo fier en voldaan . Die sfeer samen te mogen delen met familie en vrienden rondom ons, dat is onbeschrijfelijk wat euforisch gevoel als dat geeft. We gaan er nog lang van nagenieten denk ik :-)
Verder wil ik iedereen bedanken die ons gesteund hebben om ons doel te bereiken. Guy aan u een persoonlijke dank van mij, want zonder jou had ik dit nooit aangedurfd. Ik ga zeker volgend jaar de 100km van Bornem terug meelopen en ik denk dat we met een vrouw meer gaan zijn om te starten...
PS : ook Jan Verbruggen is vaste klant in Bornem. Hij stapte de volledige 100km en was om 18:04 binnen. De hoeveelste editie dat dit voor hem was is onduidelijk Jan heeft in ieder geval al heel veel keer met succes deelgenomen in Bornem....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten